TREFWOORDEN " B "

Wij laten ons rustig bedriegen WIJ ZIJN HET ZELF... (Column voor blinden ) . Wij laten ons rustig bedriegen en schreeuwen vervolgens moord en brand als het bedrog aan het licht komt. Wij beroepen ons dan op normen en waarden, alsof daaruit blijkt hoe het eigenlijk hoort. Het ergste is echter dat wij daarmee precies doen wat door die plunderaars van ons verwacht wordt. Zij hebben zich al bij voorbaat ingedekt, door namelijk de normen en waarden zèlf te bepalen, uiteraard voorzien van de democratische goedkeuring door de volksvertegenwoordiging.

Zie: Alledaags commentaar- aflevering 17

Conditionering ( een viertal passages )

1) Maar wat ik zeggen wil is dit: het is inderdaad een feit dat de mensen vol zitten met programma's, met denkprogramma’s, om zo te zeggen. Zij volgen die programma's automatisch en menen zeker te weten dat die bepaalde wijze van denken de juiste is -dat kennis, die je met behulp van dat soort denken opdoet zonder twijfel ware kennis is. En dat je je dus rustig kunt laten overtuigen van bepaalde waarheden door deskundigen, die zich in dat denken bekwaamd hebben. Was het maar waar! Jammer genoeg ziet de realiteit er heel anders uit.

De denkprogramma's van de mensen zijn namelijk conditioneringen. Die zijn er dus ingebracht, ongemerkt en heel geleidelijk. Dat is al in de wieg begonnen. Men heeft stap voor stap in je brein een soort van netwerk aangelegd en na verloop van tijd volg je denken vanzelf de draden van dat netwerk. En jij maar in de mening verkeren dat je zelf aan het denken bent! Helaas, je gedachtegangen lijken alleen maar jouw eigen gedachtegangen omdat ze overeen komen met het bij jou ingeprente denkprogramma. Het zijn eigenlijk de denkbeelden van anderen en je maakt ze tot de jouwe juist omdat je er op geprogrammeerd bent om dat te doen.

2) De zogenaamde “overheden” van deze wereld hebben er alle belang bij dat de meerderheid van de mensen niet afwijkend gaat denken. Dat zou namelijk voor die overheden de ondergang betekenen! Er zou niets van overblijven als iedereen zich serieus af zou gaan vragen wat een overheid nou eigenlijk is. Het gevolg zou niets minder dan een revolutie zijn!

Of het nu gaat over god, over de staat, over het huwelijk of over de verdediging van je beschaving, steeds zijn het dingen die je aangepraat zijn.

Dat betekent niet dat er geen juiste opvattingen bij kunnen zijn - waarom het gaat is dat je ze niet zelf uitgedacht hebt. Ze zijn je ingeprent. Maar geboren ben je als een onbevangen denkend mens zonder conditioneringen en je moet zelf de dingen aan de weet zien te komen. Dat wil in de praktijk zeggen dat je je steeds zou moeten afvragen: Is dat wel zo? Iedereen zegt dat nu wel, maar iedereen heeft al zoveel gezegd dat achteraf niet waar is gebleken. Misschien kom ik er niet achter hoe iets werkelijk zit, maar dat “niet weten” is altijd nog beter dan “verkeerd weten”. Als je iets niet weet ga je vragen stellen, maar als je iets verkeerd weet denk je dat je goed zit - en je laat het er bij. Zo houden de verkeerde denkbeelden zichzelf in stand.

Als je afziet van vragen stellen betekent dat een ramp voor jezelf en voor de andere mensen! Onze moderne wereld is daarvan een schrijnend voorbeeld.

3) Steeds als mensen terug redeneren stellen zij zich, op de een of andere manier, als “schepper” op. Dat is zinvol als het werkelijk gaat over dingen die zij zelf geschapen hebben, zoals een computer, want je kunt dan “van het eind naar het begin” redeneren, maar niet als het over de natuur gaat en de daarin voorkomende verschijnselen. De gebeurtenissen in de natuur spelen zich in één richting af: “van het begin naar het eind”. Als je dan toch terug redeneert doe je dat onwillekeurig vanuit het gezichtspunt van de “goddelijke programmeur”, de god die alles geschapen zou hebben. Een dergelijke gedachtegang kan alleen maar tot foute conclusies leiden, tot een volkomen vertekend beeld van de werkelijkheid en, ten gevolge daarvan, tot een rampzalige manier van omgaan met de natuur en het leven.

4) Een volwassen mensheid staat niet meer in het teken van haar oorsprong. Voor zover zij haar eigen leven op aarde ordent zet zij zich niet meer af tegen de wanorde, maar richt zij zich daarentegen op het mogelijke. De “toekomst” dus. Een dergelijke ordening is open naar nieuwe ideeën, gericht op maximale ontplooiing van de mensen en, in de ware zin van het woord, progressief. Het verleden dient niet meer als basis voor een in regels vastgelegde “beschaving”, maar als leerschool voor het heden. Op zo'n manier werkt dat verleden niet remmend, maar verhelderend, precies zoals dat, als het goed is, in je eigen individuele leven ook het geval is...

Voor meer info, zie: conditionering ; De ontwikkeling van het denken

Het je met elkaar bemoeien

In een onvolwassen wereld bemoeien de mensen zich met elkaar. Ze vinden namelijk dat ze elkaar nodig hebben en dat ze dus elkaar van nut kunnen zijn. Ze verwachten dat nuttige dan ook van elkaar. Maar dat kan alleen maar als de één denkt dat hij buiten de ander is, dat is voorondersteld aan het elkaar gebruiken. Om dit gebruik mogelijk te maken probeert de één de ander tot iets te dwingen en dat is de bemoeizucht die door de onvolwassen wereld heenloopt. Altijd bemoeien de mensen zich met elkaar, maar dat is heel iets anders dan het meeleven, dat voor volwassen mensen geldt. Meeleven houdt in laten leven, het leven niet belemmeren of dwingen anders te zijn dan het is. Bemoeien betekent gebruik maken van de ander en uitbuiting van de zwakke; meeleven daarentegen de ander met rust laten en de zwakke ondersteunen. Meeleven betekent ook dat er geen grenzen zijn tussen jou en mij, zodat mijn vrijheid niet ophoudt bij jou, en de jouwe niet bij mij: mijn leven is op andere wijze het jouwe...

Voor meer info, zie: De ontwikkeling van de west europese cultuur

Meeleven

In een onvolwassen wereld bemoeien de mensen zich met elkaar. Ze vinden namelijk dat ze elkaar nodig hebben en dat ze dus elkaar van nut kunnen zijn. Ze verwachten dat nuttige dan ook van elkaar. Maar dat kan alleen maar als de één denkt dat hij buiten de Ander is, dat is voorondersteld aan het elkaar gebruiken. Om dit gebruik mogelijk te maken probeert de één de ander tot iets te dwingen en dat is de bemoeizucht die door de onvolwassen wereld heenloopt. Altijd bemoeien de mensen zich met elkaar, maar dat is heel iets anders dan het meeleven, dat voor volwassen mensen geldt. Meeleven houdt in laten leven, het leven niet belemmeren of dwingen anders te zijn dan het is. Bemoeien betekent gebruik maken van de ander en uitbuiting van de zwakke; meeleven daarentegen de ander met rust laten en de zwakke ondersteunen. Meeleven betekent ook dat er geen grenzen zijn tussen jou en mij, zodat mijn vrijheid niet ophoudt bij jou, en de jouwe niet bij mij: mijn leven is op andere wijze het jouwe...

Voor meer info, Zie: De ontwikkeling van de West-Europese cultuur

Met rust laten

De gehele werkelijkheid is doortrokken van tegenstellingen. Die moeten niet opgeheven worden, maar juist tot hun recht komen. Bij de uitspraak hebt uw vijanden lief verliest het begrip liefhebben zijn betekenis als er geen vijanden, en dus tegenstellingen, zouden zijn. Het liefhebben vooronderstelt vijanden. Het gaat er dus niet om de vijandschap op te heffen en uit te bannen, maar het gaat er om de vijand, de tegenstelling, te zien in het licht van het harmonieuze geheel: hij is er ook, hij is ook een manifestatie van de werkelijkheid en als zodanig zal ik hem met rust moeten laten, en dat geldt uiteraard wederzijds. Het begrip met rust laten betekent eigenlijk dat je de werkelijkheid laat zijn zoals ze is en dat houdt onmiddellijk harmonie in. Als je, zoals met de huidige mensheid het geval is, de werkelijkheid ziet als een verzameling afzonderlijke voorwerpen ben je niet in staat haar met rust te laten. Je bent niet in staat het bestaansrecht te erkennen van datgene dat je tegenstelling is en bijgevolg wil je die tegenstelling opheffen, hetgeen in de praktijk betekent: uitroeien. Daartoe moet je elkaar, als het over het onderlinge gedoe van de mensen gaat, voortdurend opzoeken en dat leidt telkens tot oorlogen, moord en doodslag. Uiteraard zijn het de leidende figuren die tot een oorlog aanzetten, want uit hun behoefte om macht uit te oefenen komt voort dat zij in principe niet dulden dat sommige mensen hun tegenstander zijn. Wat bij het gros van de mensen min of meer latent aanwezig is, is voor die leidende figuren een levensbehoefte en van daaruit jutten zij de mensen op ten oorlog. Voor meer informatie: De Grote Vierslag en Gedachten over ontstaan en bestaan

Vrijheid

Vrijwel zonder uitzondering zijn de gebruikelijke definities van het vrijheidsbegrip bevangen in het zichzelf beschouwen als een apart individu. Als gevolg daarvan wordt de vrijheid gezien als een bepaalde verhouding tussen de mensen. Een verhouding die van zodanige aard is dat een ieder verplicht is rekening te houden met de ander zodat er onafwendbaar een situatie van "geven en nemen" ontstaat.

De éne mens houdt zichzelf almaar in ter wille van de ander en de ander doet evenzo, ter wille van de één. Niemand is vrijuit zichzelf: de ander belet hem dat omdat hij niet eenzijdig in de verdrukking wil komen, en als hij redelijk is belet de mens het zichzelf om de ander niet teveel tot last te zijn. In het beste geval ontstaat er een evenwichtssituatie waarvan de handhaving ook nog bevorderd wordt door een voor allen geldende gedragscode die voor bepaalde gevallen bovendien in “het recht" is vastgelegd. Van hieruit is het te begrijpen dat de moderne mens als de meest redelijke norm voor zijn vrijheid stelt: mijn vrijheid houdt op waar die van de ander begint. Hoewel dit best een behoorlijke norm genoemd kan worden, zeker als het er om gaat de éne mens te beletten de ander leed te berokkenen, is het toch een zaak van voortdurende vrijheidsberoving. Het feit dat dit tot op zekere hoogte met goede bedoelingen geschiedt doet aan deze zaak niets af.

En dat het wezenlijk over beroving gaat kan een ieder aan zichzelf en aan zijn omgeving vaststellen. Wij, moderne mensen, streven naar een zo gering mogelijke beroving van elkaars vrijheid waarbij wij onbewust als vanzelfsprekendheid aanvaarden dat die beroving er is. Wij regelen en waarborgen niet elkaars vrijheid, maar elkaars onvrijheid. Hoe redelijker iemand is, hoe minder men de onvrijheid voelt. Dit komt al heel duidelijk voor de dag bij de moderne staatsinrichtingen. Kiesrecht, medezeggenschap en democratie verredelijken de onvrijheid door het te doen voorkomen dat gereglementeerde onvrijheid vrijheid is. Dat vrijwel iedereen hierin trapt komt niet doordat “de overheden" het zo listig weten te brengen (wat zij overigens wel doen!), maar doordat het geheel overeenkomt met onze eigen voorstelling van vrijheid: Vrijheid is… Meer informatie? Zie…Eenzaamheid en onvrijheid

geven en nemen

Hoe dan ook, het karakteristieke van huwelijk en samenwonen is gelegen in het feit dat de maat bij het begrip "samen" ligt, bij de inhoud en de vorm van de relatie (de verhouding TUSSEN twee mensen), terwijl de maat logisch alleen maar kan liggen bij het ZICHZELF ZIJN van de mensen. Dit zichzelf zijn kan in een relatie niet anders dan onderdrukt worden en dat heet dan " geven en nemen “er het beste van maken " en " redelijk zijn ". En dat gebeurt ter wille van iets BUITEN jezelf; de relatie tussen jou en een ander. Omdat de maat buiten jezelf ligt kan huwelijk of samenwonen niet anders dan vervreemdend werken, je kunt daarin nooit "tot jezelf komen". Van het functioneren in… Voor meer info. Zie: De ontwikkeling van het denken ; Vrouw en Wereld (trefwoord: geven en nemen )

en Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering nr. 09

besnijdenis

Het zogenaamd goedmoedig bedekken met de mantel der liefde is in principe rampzalig, al klinkt het geweldig humaan. Het kan bijvoorbeeld gaan over het mismaken van jonge meisjes om bepaalde morbide gevoelens van agressieve, fanatieke mannen te bevredigen. Besnijdenis dus. Dan zie je dat men tegenwoordig, uit overwegingen van karakterloze tolerantie, een dergelijke wandaad goedpraat met het argument dat die besnijdenis tot de "cultuur" van sommige volkeren behoren zou. Filosofisch kun je dan alleen maar reageren door te stellen dat zo'n verhaal wel aardig kan klinken, maar dat het toch een misdaad is om de integriteit van het menselijk lichaam van iemand anders aan te tasten, cultuur of geen cultuur, begrip of geen begrip. Trouwens, wat is cultuur anders dan een conglomeraat van waandenkbeelden, frustraties en tirannie? Zelfs de "edele" uitingen van een cultuur zijn nooit zonder een achtergrond van waanideeën en andere malligheden.Voor meer info, zie : besnijdenis

MACHT ( HOE ZIT DAT…? )

“de moderne westerse mensheid wordt niet bestuurd en wel omdat zij in de grond van de zaak haar eigen beweeglijkheid afwijst. Zij wordt daarentegen geregeerd, en dat wil zeggen dat zij in een patroon gedwongen wordt. Het patroon van de orde. Deze ordelijke zaak is doortrokken van macht want dat is de kracht die de dwang uitoefent. Dat is de kracht die tégen de beweeglijkheid is. Een geordende maatschappij is altijd en noodzakelijk een aangelegenheid van macht. En daar waar macht is, is ook autoriteit, d.w.z. het zich beroepen op het recht om macht uit te oefenen.”

Meer info, zie: vernietiging van macht .

“Ik waag het te betwijfelen of die mensen het vraagstuk van “de macht" wel voldoende doordacht hebben. Volgens mij hebben zij getracht een oplossing te vinden met instandhouding van alle in onze denktraditie liggende factoren. Dit heeft tot gevolg dat er een oplossing uit de bus komt waarin het begrip "orde" niet doordacht is zoals het eigenlijk zou moeten. “ zie ook: een alternatief bestuur

Een alternatief bestuur

Maar toch: moeilijk te verstaan of niet, als ertussen de mensen tenslotte samenhang is behoeft er niets van bovenaf geregeld te worden. De concrete voorwaarde voor die samenhang is, wat de mensheid betreft, de communicatie. Met het zich doorzetten van ons streven naar communicatie verwerkelijkt zich op den duur het besef van totale samenhang. Maar "samenhang" is op zichzelf iets anders dan "communicatie". Het laatste is gebaseerd op de relatie tussen twee cellen ( Mensen, Volken etc.). Het heeft als zodanig met die cellen niets te maken. Samenhang echter is er vanuit die cellen zelf. Vertaald naar de mensen: vanuit al die mensen zelf komt er op den duur het weten dat zij met z'n allen één organisme vormen, namelijk het levende organisme. Dat weten, gevoegd bij de praktische mogelijkheid van het contact, oftewel het er zijn van de relatie, is het enige dat nodig is voor de mensheid. Dat is geen dwingend weten, maar een feitelijk weten, net zo feitelijk als het weten dat de atoomkern splijtbaar is. In die "wetende" situatie zijn de afzonderlijke mens en de mensheid precies wat zij moeten zijn. Wat er aan dingen nodig is en wat er dus geproduceerd moet worden is door de samenhang bekend en aan die behoefte wordt vanzelfsprekend voldaan. Een overkoepelende organisatie, gebaseerd op de gedachte dat er leiding moet zijn, is alleen mogelijk en nodig in een situatie waarin de mens nog onvolwassen is, dus zich niet als een samenhangend geheel met de andere mensen beseft en ook nog niet de praktische mogelijkheden heeft om in relatie te zijn met de andere mensen. Is dit echter uiteindelijk wel het geval, dan is elke macht zich baserend op welk hoger principe dan ook, uitgebannen en onmogelijk geworden. Voor meer info..

Zie: een alternatief bestuur en

om inzicht te krijgen in het begrip SAMENHANG lees: Beweging en Verschijnsel deel 1 , 2 en 3 Het hoofdwerk van Jan Vis, filosoof.

Wat betekenen o.a. de woorden: wereldbouwer , Bethlehem en Nazareth ?

De metafoor 'wereldbouwer' is door de Roomse geestelijkheid valselijk vertaald met 'timmerman', wat volstrekt nietszeggend is. Het gaat natuurlijk over de mens die de wereld leefbaar maakt. Voorts slaat het woord 'Bethlehem' niet op een of ander bestaand dorpje, maar op de metafoor 'huis van het brood', wat duidt op de levensvoorwaarde dat er voedsel is.
En met 'Nazareth' is hetzelfde aan de hand. Het betekent 'onthouding', zodat de uitroep "kan er uit Nazareth iets goeds voortkomen?" gaat over de nog steeds actuele vraag of het zich onthouden van allerlei geneugten, zoals bijvoorbeeld tijdens de Ramadan, zin heeft in het licht van echt mens-zijn en volwassenheid.

Nadere info. Zie : Alledaags commentaar- no. 30 en Varia- nr.05

DE OERCEL : ( trefwoorden : beweeglijkheden , ruimte , elementaire materie , samenhang , materie , relatie , oercel , bewustzijn , psyche , buitenwereld , wat is geest , zelfbewustzijn ).

Lees hiervoor: Beweging en Verschijnsel deel 1, 2 en 3

“De Big Bang”: Mensen, theologen bijvoorbeeld, kunnen redeneringen opzetten die op zichzelf intelligent en sluitend zijn, maar die getuigen van een fout inzicht in de werkelijkheid. Maar…Hoe zit het dan wel!

Zie: het hoofdwerk deel 1, 2 en 3 van Jan Vis,filosoof

Bouwfraude:

Hoe zit het met de begrippen TROUW en BETROUWBAAR.

Men kan bijvoorbeeld tegenover zijn partner(s) trouw en betrouwbaar zijn en tegelijkertijd buiten die verhouding een en al misdadige schurkachtigheid vertonen. Wie zijn de schuldigen? Zie: Trouw aan…

Laten we eerlijk zijn:

Het is wel degelijk een feit dat onze eigen mentaliteit in essentie niet zo bar veel verschilt van die van de regenten. Wat namelijk bij 'hoog en laag' hetzelfde is, is de wijze van denken. Zie: Op de vlucht voor je eigen denken…

calculerende burger

Op het ogenblik wordt een heel complex van sociale voorzieningen afgebroken. Het heet dat dit noodzakelijk is omdat de zaak anders niet langer betaalbaar zou zijn. Bovendien wijst men er steeds weer op dat het met de economie slecht gaat en dat we dus moeten inbinden. Tegelijkertijd worden er tientallen miljarden in het buitenland geïnvesteerd en verrijzen er overal nieuwe luxueuze bedrijfspanden. Een bepaald soort bovenlaag kan zich vrijwel alles veroorloven, niet doordat er nu eenmaal kapitaal in de familie is, maar doordat er zo buitensporig veel verdiend wordt. Hoe dan ook, er is een verschuiving gaande van een denken in termen van gemeenschappelijkheid naar termen van individualiteit. Natuurlijk wordt dat door politici en overheden ook opgemerkt, maar enerzijds verwijten zij de mensen dat zij steeds meer individualistisch worden en spreken zij smalend van de calculerende burger, die overigens niets anders doet dan wat de bovenlaag altijd al gedaan heeft, om anderzijds van de individualisering gebruik te maken teneinde nog meer gelden door te sluizen naar het particuliere bedrijfsleven. Zo kan de bedoelde bovenlaag aan zijn verdiensten komen.

Voor meer informatie , zie: ideologie of individualisme , dat verfoeilijke individualisme en

De Grote Vierslag ( nihilisme, anarchisme, socialisme en communisme )

GEHOORZAAMHEID EN ONGEHOORZAAMHEID

Als de mens aan geen enkele macht onderworpen is, dan kan er alleen maar gelden dat hij zichzelf bestuurt. Een zichzelf besturend mens weet noch van gehoorzaamheid, noch van ongehoorzaamheid. Dat zijn begrippen die in zijn denken niet voorkomen. Maar een dergelijk mens leeft voorlopig nog wel in een wereld die nog geheel en al in het teken van de macht staat en die dus afhankelijk is van de gehoorzaamheid en de ongehoorzaamheid van de mensen. Temidden van dit machtsspel is het onmogelijk je voortdurend te onttrekken aan de inwerking van de machtsstructuren, omdat het tot het karakter van de macht behoort zich niet tot zichzelf te bepalen en zich op te leggen aan anderen. Omdat dus de macht de ander niet vrij laat en altijd maar weer gehoorzaamheid probeert af te dwingen, is er in een machtswereld niet aan te ontkomen.En dan blijft er niets anders over dan zo soepel mogelijk met de druk mee te geven, ongeveer zoals een bokser meegeeft met de klap die hij te incasseren krijgt. Maar net zo min als deze van plan is het daarbij te laten en onmiddellijk weer zijn positie probeert te herstellen, ben je bereid je gewonnen te geven. Je veert altijd weer terug. In een televisie-uitzending heb ik gezegd dat je gehoorzaamheid alleen maar kan huichelen. Dat huichelen van gehoorzaamheid is te vergelijken met het meegeven van de bokser. Je moet het wel doen, omdat je anders verpletterd wordt. Maar het is niet meer - en ook niet minder - dan een tactiek om te overleven en je vrijheid te bewaren. Hoewel de meeste mensen het niet graag toe zullen geven is hun zogenaamde gehoorzaamheid ook niet meer dan een vernisje, een houding naar buiten toe. Want zodra zij ook maar even de kans krijgen er onderuit te komen zullen zij het niet laten. En die kans wordt groter… Voor meer info. Zie…

Hitler schoffeerde dan ook de staatslieden uit het westen en de met hen gesloten overeenkomsten hadden voor hem geen morele waarde, hoogstens een incidentele politieke. Het verbranden van boeken, het afwijzen van ontaarde kunst, het diskwalificeren van Joodse kunstuitingen, het zijn allemaal reacties op het élitair klassieke. En daar tegenover staat het ophemelen van het zogenaamde volkse. Men had het steeds over het volkse karakter, over bloed en bodem en over de oude Germaanse verhalen, die door Wagner zo typisch Duits verklankt waren in zijn opera’s. En de nationaal-socialistische elites waren volkse elites, doorgaans afkomstig uit de meest onontwikkelde sociale milieus, geprogrammeerd op Vaderlandsliefde, gehoorzaamheid en eer. We moeten ons echter wel realiseren dat in de gehele westerse wereld een hang naar het volkse aanwezig was. Er was een overal toenemende belangstelling voor volksliederen, voor volkskunst, voor de eigen (Germaanse) identiteit.

Voor meer info. Zie: De ontwikkeling van de West Europese Cultuur

De oeroude gedachte dat de kosmos zich eens een keer in beweging gezet heeft blijkt dus te kloppen, maar onjuist is de gedachte dat er iets geweest zou moeten zijn dat hiervan de oorzaak was. De grote beweger, oftewel god, blijkt ook wat dit betreft weer een hersenspinsel. De elementaire deeltjes zetten elkaar in beweging bij het vormen van drie- en meervoudige combinaties. We moeten nu een vijftal soorten van beweeglijkheid gaan onderscheiden, afhankelijk van het systeem waarin zij optreden:

Meer info: zie Beweging en Verschijnsel deel 1

Burqa; De status van de Islamitische vrouw vertoont sterke overeenkomsten met die van de Griekse vrouwen van destijds. Dat heeft alles te maken met oeroude beseffen omtrent het verschijnsel vrouw. Hoewel de praktische toepassing van deze oude intuïties op zijn minst bedenkelijk genoemd moet worden is de grondslag ervan volkomen juist. (bedekkende kleding- Burqa) Deze voorzieningen beschermen haar tegen het van buitenaf opdringende mannelijke principe. Zie: Vrouw en Wereld Godsdienstvrijheid..?

Terug naar: de Homepage van Rob van Es voor méér informatie

website analysis

website analysis
online hit counter