TREFWOORDEN " K "

KAPITALISME / KAPITALIST: Het veelgehoorde verhaal van de vrije markt is dan ook een sprookje. Het kapitalisme is qua ondernemen, productie en handel helemaal niet vrij, al moet toegegeven worden dat men zich heel wat permitteert als men de kans krijgt.

Zie: dat verfoeilijke individualisme

INDIVIDUALISME / KAPITALISME _ De grondgedachte

In sterk verkorte vorm ziet de grondgedachte inzake de schijnbare tegenstelling individu-gemeenschap, kapitalist-proletaar en liberaal-socialist er als volgt uit : elk mens is er op uit zichzelf naar zijn eigen identiteit te ontwikkelen en waar te maken. Het oude Griekse gezegde Ken Uzelve is niet alleen nog steeds actueel, maar vooral ook essentieel. Daarbij behoort noodzakelijk de onvoorwaardelijke zelfstandigheid van elk afzonderlijk mens, een zelfstandigheid die in principe en logischerwijs alleen maar vanuit het uitgangspunt gedacht kan worden dat de medemens niet ingecalculeerd is. De mens als ik kan niet anders gedacht worden dan als afgezonderd van niet-ik, dus als los gedacht van de ander en het andere.

Als deze mens als ik zich echter tenslotte volledig en zelfstandig gerealiseerd heeft - volwassen is geworden - blijkt er voor die mens te gelden dat zij/hij de gehele werkelijkheid omvat en dat op grond daarvan de medemens onvoorwaardelijk ingesloten is. Het sociale verdwijnt dus niet door de ontwikkeling tot individu - zoals door bijna iedereen gedacht wordt maar het komt juist door en aan die ontwikkeling voor de dag. Het ligt in de logica dat juist de volwassen mens, die uitsluitend zichzelf is en die ik de individu genoemd heb, als wezenlijk kenmerk het 'sociaal zijn' vertoont, namelijk het niet aan twijfel onderhevige zelfbewustzijn dat de ander en het andere er onvoorwaardelijk ook zijn. In mijn gedachtegang is socialisme dan ook de onvoorwaardelijke erkenning door de een van de ander en daartoe is die 'een' pas dan bij machte als zij/hij Individu geworden is. Alle andere ideeën daarover, die bijna altijd hier op neerkomen dat het sociaal-zijn op de een of andere manier afgedwongen of geconditioneerd zou moeten worden, of mogelijk bereikt zou kunnen worden door de mensen al of niet via onderwijs ervan te overtuigen dat het rekening houden met de ander voordelig zou zijn, moeten verwezen worden naar het land der illusies.

Zie: dat verfoeilijke individualisme dvg 248/3 . Voor meer informatie : eengrensteverindividualismevoorstellinggedrag en de nummers 242; 243; 244; 245/0; 246/1; 247/2;

Kennen en kunnen

Om te beginnen drie voorbeelden van, zeg maar, biologische consequenties van het feit dat de mens materieel is op een niet-materiele wijze. Het eerste voorbeeld heeft betrekking op de oermens, zoals die destijds door de planeet voortgebracht is. Dat bleek een volkomen onmogelijk geval te zijn! Van alle specifieke voorzieningen om te overleven bezat die mens er niet een. Hij had geen klauwen, geen slagtanden, geen kracht om hard te lopen en te springen, geen arendsogen, geen warmte regulerende vacht. Niets van dit alles! En daarin is intussen niets veranderd. Biologisch gezien is de mens een volstrekte mislukking op het stuk van overleven. Elke plant en elk dier overtreft hem verre in de toerusting om in samenhang met haar biotoop op een efficiënte wijze te leven en te overleven.

Er is een heel programma van instincten en andere automatismen ingebouwd en zo'n programma heeft zich via het aanpassingsproces almaar meer verfijnd. Maar bij de mens is zoiets nergens te vinden. Toch is er iets wat hij wel kan, iets waarin hij zelfs wel geniaal te noemen is. De slimmerik kan kennis verwerven over zichzelf en de wereld en zo een oplossing bedenken voor de problemen. Met behulp van die kennis kan hij gaandeweg alles wat de andere levende wezens ook kunnen. Zelfs kan hij vliegen en lange tijd onder water blijven! Alleen kan hij dat niet vanuit zijn biologische natuur, maar vanuit een niet-materiele eigenaardigheid die hij bezit.

Voor meer info.: zie…

kennen en kunnen, de technologische mens en het kennen van de werkelijkheid (we weten zo weinig )

kennis is macht:

citaat uit: Beweging en Verschijnsel deel 3. De formule a2+b2=c2 zegt absoluut niets tenzij je erbij vermeldt dat hij betrekking heeft op de zijden van een rechthoekige driehoek; de stelling van Pythagoras! Je moet kennis altijd in een context, een bepaald verband plaatsen om er iets mee te kunnen aanvangen. Het is geen wonder dat onvolwassen mensen er dan maar waarde aan gaan toekennen om er zodoende een middel tot het verwerven en handhaven van macht van te maken ; kennis is macht.

dienaressen van God

Met de mond wordt namelijk door die SGP de scheiding van kerk en staat onderschreven. Daardoor lijkt het of die partij in staatkundige zin democratisch is. De truc is echter dat wel de instituten 'kerk' en 'staat' van elkaar gescheiden worden, maar dat zij tegelijkertijd alle twee onderworpen zijn aan God. Zij zijn beide 'dienaressen van God'. De staat en de kerk zijn dus wel gescheiden, maar niet de staat en de godsdienst. Dat kan alleen maar stiekem verwijzen naar het ideaal van een theocratie. Daarin verschilt die o zo democratische Staatkundig Gereformeerde Partij in geen enkel opzicht van de Islam en al die andere godderige tirannieën.

Meer info, zie : Alledaags commentaar- nr. 40

CHRISTELIJKE MORAAL: kwijten onze regeerders zich van de taak neutraal tegenover de godsdienst te staan? Dat valt helaas bitter tegen. Kennelijk begrijpen zij nog steeds niet wat het betekent dat kerk en staat gescheiden moeten zijn.Toen ook al ! Zie…

Ik ben een kloon:

Ik vind dan ook dat je onderscheid moet maken tussen het puur wetenschappelijke onderzoek en de mogelijke toepassingen die onmiddellijk door allerlei idioten verzonnen worden. En de drukte die er op het ogenblik over gemaakt wordt heeft juist alles met dit laatste te maken. Niet de wetenschappelijke kennis staat feitelijk ter discussie, maar de dwaasheden van een stel al of niet wetenschappelijke gekken. En zoals dat altijd het geval is zien die er ook nu weer kans toe de hele boel op stang te jagen.

Zie: Alledaags commentaar- nr. 07(1998)

KLONEN/KENNIS : De huidige wetenschappers zijn helaas vergeten dat het in de wetenschap uitsluitend om kennis behoort te gaan en niet om het, op enigerlei wijze en op grond van allerlei fantastische voorstellingen, herscheppen van de werkelijkheid.

Het kan niet anders dan dat elke manipulatie schade doet aan het levende verschijnsel. Er wordt dan een uitermate fijnzinnig materieel systeem aangetast dat aan de hand van onnoemelijk vele malen vallen en opstaan tijdens de evolutie teweeg gebracht is. Dat wat ervoor in de plaats komt kan wellicht voortreffelijk geïntegreerd worden, maar men kan onmogelijk de voor het leven essentiële samenhang herstellen. Eenmaal doorgesneden is die samenhang verdwenen om nimmer meer terug te komen.

In hoofdzaak komt dat doordat het fenomeen samenhang niet vanuit materiële processen tot stand komt, maar resultaat is van een groeiproces dat plaats vindt vanuit de beweeglijke oerpartikels zelve. Die worden door mij gewoonlijk 'beweeglijkheden' genoemd. ( Zie hiervoor : Beweging en Verschijnsel deel 1, 2 en 3(1987/’94) ) Zij behoren tot een nog niet materiële werkelijkheid. Daarin is op geen enkele manier iets aan te vatten, juist vanwege het feit dat die beweeglijke oerpartikels nog geen stoffelijke kwaliteiten bezitten. Men kan ze dus ook niet op een zodanige wijze stimuleren dat zij komen tot de groei van een nieuwe samenhang. Er gaat onvermijdelijk iets kapot en wel voorgoed... Zie hiervoor: Filosofie van de Hak op de Tak nr. 3(1999) ! ( trefwoord: klonen )

liefde. Citaat uit “Trouw aan…”: Je moet je echter wel afvragen welke begrippen inhoud zijn van het begrip liefde. Ik kom dan op een tweetal begrippen, namelijk eerlijkheid en trouw. Het eerste betekent dat je voor jezelf alles laat gelden wat er te gelden heeft, dat je dus niets in jezelf verdoezelt. Dat hangt ten nauwste samen met het begrip twijfel.

Een eerlijk mens durft voor zichzelf toe te geven dat hij twijfelt.

Het tweede betekent dat je jezelf, als geheel van allerlei eigenaardigheden, zo helder mogelijk laat gelden en dat je dus niet van dat geheel afwijkt. Je verschuilt jezelf niet achter uiterlijkheden. (gebruik b.v de trefwoorden: samenhang, ruimte, liefde.)

Zie…

DEFENSIE

Dhr. F.Spijkers, U weet wel “De Klokkenluider” van die ondeugdelijke landmijnen wordt gerehabiliteerd en materieel tegemoet gekomen, zo hoorde ik hedenmiddag dd. 28 november 2002 via het Nieuws van 13.00 uur.

Nu nog een gesprek / contact met zijn vrouw en kinderen.

Dan is pas eindelijk de cirkel rond.

Dan pas kunnen we spreken van een volwassen oplossing.

Het dossier Spijkers kan dan pas gesloten worden.

Fam. Spijkers alvast gefeliciteerd.

Fred, Ik heb waardering voor je vasthoudendheid en het geloof in jezelf.

Het ga jullie goed ! ( Rob van Es )

Op donderdag 27 november 2003 vernam ik via het nieuws op tv en in de Volkskrant dd. 28 november 2003, pag.15, dat zowel mevr. M. Ovaa als Dhr. F. Spijkers een lintje hebben gekregen uit handen van staatssecretaris Van der Knaap van Defensie.

Nu nog een gesprek / contact met zijn vrouw en kinderen.

DAN KAN HET DOSSIER SPIJKERS GESLOTEN WORDEN !

Kom op Dames en Heren ! Doe Uw plicht en handel dit op een volwassen manier af ! ( Rob van Es )

Naar: F. Spijkers ; Fred Spijkers Leger laat spijkers barsten : Het Parool dd. 22 mei 2003

ATTENTIE… Hoe zit het met Dhr. F. Spijkers?

Ex-ambtenaar Bert Kreemers gerehabiliteerd door Defensie

Fantastisch…! ( Volkskrant dd. 26 september 2002 )

Maar… hoe zit het met Dhr. F. Spijkers? U weet wel “de klokkenluider” van die ondeugdelijke landmijnen!

Wie neemt het voor hem op? Politici, laat U horen!

Verantwoordelijken… Breng deze zaak tot een goed einde! Vrouwen / mannen bij Defensie, Uw wereld vergaat niet als U Dhr. Spijkers rehabiliteert en zijn vrouw en kinderen Uw excuses aanbiedt. Dus Vrouwen en Heren bij Defensie, neem een volwassen besluit en kom Dhr. Spijkers, zijn vrouw en kinderen zowel materieel als immaterieel ( o.a. eerherstel van Dhr. F. Spijkers ) tegemoet. Laat de media weten dat U met het gezin Spijkers alsnog tot een volwassen oplossing bent gekomen. ( Rob van Es )

Vandaag dd. 28 november 2002 zijn Defensie / KPMG / en de politiek- na 18 zeer slopende jaren die de Familie Spijkers heeft moeten doormaken- tot een oplossing gekomen. Naar: Defensie; Fred spijkers

(3-4- 2003) Na ruim 4 maanden: ( vanaf 28 november ’02 )

Dhr. F. Spijkers- KLOKKENLUIDER- LANDMIJNEN

Hebben Defensie verantwoordelijken en Politici excuses aan Vrouw en Kinderen aangeboden?

Excuses en Financiële tegemoetkoming, is dat uitgebleven?

Ik moet U zeggen, ik heb niets via de MEDIA vernomen !

Spelen zijn vrouw en kinderen geen rol in deze zaak. Gaan we zo met elkaar om !

Hoe zit dat? Zie het voorgaande naar boven: leger laat…

23 mei 2003 Leger laat klokkenluider Spijkers barsten !

Publicatie in “Het Parool” dd. 22 mei 2003 ; pag. 4 binnenland.

Rehabilitatie in de vorm een onderscheiding, financiële toezegging, alsmede excuses aan zijn vrouw en kinderen zijn na 20 slopende jaren alsnog uitgebleven !

Zou dit te maken kunnen hebben met het onvolwassen gedrag van zowel defensie-

als regeringsverantwoordelijken van toen ?

Kom op Dames en Heren ! Doe Uw plicht !

Zie ook: DEFENSIE

De kloof namelijk tussen de wereldbeschouwing van de intellectuele bovenlaag en die van de 'gewone' mensen aan de basis van de samenleving wordt op een verontrustende wijze almaar groter. Die 'gewone' mensen voelen niet meer met de zaak mee, begrijpen niet meer waarover het gaat en het kan niet uitblijven dat zij er steeds minder vertrouwen in hebben.

De wereld volgens die intellectuele voorstelling blijkt als zodanig helemaal niet te bestaan. Zo worden de mensen door moderne politici allerlei zaken in de schoenen geschoven waaraan zij zich in geen enkel opzicht schuldig maken. Frappant is bijvoorbeeld dat men het voorstelt alsof de burgers het milieu vervuilen ('Een schoon milieu begint bij onszelf'), terwijl de mensen nu juist geen keuze hebben, omdat zij het moeten doen met de producten die hen door de èchte vervuilers, de producenten, aangereikt worden!

Een ander voorbeeld betreft de zogenaamde voorlichting aan de mensen. Men vindt het nodig van allerlei voorlichting te geven, maar bij nadere beschouwing blijkt dit geen voorlichting doch iets totaal ànders te zijn. Het is namelijk indoctrinatie die met alle mogelijke slimme psychologische trucs bedreven wordt. De bedoeling ervan is de mensen zo 'op te voeden' dat zij zich zullen gaan conformeren aan de wereld van de wetenschappelijke voorstelling van de intellectuelen. Voorzover dat zo af en toe gelukt wordt dat door die intellectuelen, de managers van de bovenlaag, als vanzelfsprekend opgevat als een bewijs voor de juistheid van hun wetenschappelijk verantwoorde voorstelling.

Voor meer informatie zie: Filosofie van de hak op de tak no. 3

De kloof

De kloof tussen (A) en (B) wordt als het ware overspannen door de relatie tussen (A) en (B). Daarmee verdwijnt die kloof niet, hij wordt zelfs door die overspanning geaccentueerd! Juist doordat je de wil hebt nader tot elkaar te komen, zoals dat bij mensen het geval kan zijn, gaat de kloof als een extra grote belemmering gelden. Het zoeken van een relatie bevestigt het bestaan van de kloof en die kloof verhindert in principe het in elkaar overgaan. Het absolute niets daarvan wordt min of meer maatgevend. Het gedicht zegt: daar waren twee koningskinderen, zij hadden elkander zo lief (!); zij konden bijeen niet komen; het water was veel te diep. Dat handelt over het probleem van de relatie, die niet denkbaar is zonder een absolute kloof. Hieraan kun je overigens ook zien dat de begrippen in de filosofie geen vaste waarde kunnen hebben en zich daardoor niet lenen voor het van tevoren opstellen van een methodiek. Telkens verandert de betekenis van de begrippen, al naar gelang de situatie waarin ze optreden. Nu is bijvoorbeeld het begrip kloof of scheiding, dat aanvankelijk een nietszeggend begrip was, geworden tot een véélzeggend begrip dat een dominante rol speelt.

Voor meer informatie: Gedachten over Ontstaan en Bestaan of het hoofdwerk: Beweging en Verschijnsel deel 1, 2 en 3

KORAN- ONDERZOEK…VERSLAG: Tijdens en na bestudering van De Koran kan de lezer maar tot één conclusie komen: Het boek zet bij voortduring aan tot discriminatie en onderdrukking van de vrouw en roept op tot vervolging en vernietiging van zowel polytheïsten als ongelovigen. Het boek dient daarom op grond van nationale wetgeving te worden verboden. Voor nadere info: zie uitkomst verslag inzake De Koran.

auteur Max de Hes.

Zie ook: Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 65

De zoon van de mens ( lees onderstaande 3 passages )

1) De beoordeling van de mens vond zijn uitgangspunt in de mens en niet in een hoger principe. Dienovereenkomstig dacht men de mens als uitlopend in het eeuwige, het zogenaamd goddelijke, in feite het geheel dat de werkelijkheid is. In de oudheid kon je dan ook zien dat de heersers van goddelijke komaf waren en dat iedereen zich naar die zaak toedacht. Men dacht zich als een zaak die uiteindelijk in dat goddelijke zijn bestemming zou vinden. De restanten van dat denken vinden wij nog in de zogenaamde evangeliën. Kenmerkend daarin is dat de mensen uitdrukkelijk niet veroordeeld worden, niet gebukt gaan onder zonde en schuld. De Zoon van de mens - wij noemen hem Jezus - was van goddelijke komaf (besef), maar zijn denken was van beneden naar boven. In het latere Romeinse Christendom lag dat precies andersom: Christus werd als naar boven verheven beseft (opstanding en Hemelvaart), maar diens leer is van boven naar beneden. In die leer fungeert hij nog steeds als middelaar tussen god en de mensen. Die mensen zijn per definitie zondig en schuldig. In het kort gezegd: 1) het westerse denken, met de daarbij behorende waardeoordelen, geschiedt van boven naar beneden, en het denken van de oudheid vormde zijn waardeoordelen van beneden naar boven. En 2) in het westerse besef wordt alles naar boven toe geprojecteerd, terwijl in het antieke besef alle verschijnselen, inclusief de mens, naar beneden toe verkleind werden tot een microkosmos. De noodzakelijke onderscheiding ligt dus bij het begrip het besef en het begrip het denken. In de oudheid drukten de mensen hun besef uit in beelden. Dat waren beelden uit en van het goddelijke, feitelijk natuurlijk uitdrukkingen van de werkelijkheid als beeld. Uiteraard werd die werkelijkheid aan de voorstelling afgelezen en uitgedrukt in voorstellingen met een beeldend karakter. Het ging echter niet om de voorstelling, maar dat is, te beginnen met de Romeinse cultuur, in de westerse wereld precies andersom komen te liggen. De Christelijke god dankt zijn aanvaardbaarheid juist aan zijn (vermeende) concrete bestaan.

Voor meer informatie, zie : Beweging en Verschijnsel deel 2

De zoon van de Mens

2) Die kwam niet zomaar uit de lucht vallen. Men noemde het kind van de maagd “de zoon van de mens” en dat wil zeggen: de volwassen mens die straks door de bestaande mensheid, door ons, opgeleverd zal worden. Dat dit kind de zoon van god zou zijn is veel later door de Roomse kerk verzonnen evenals de onzin dat hij door zijn goddelijke vader naar de aarde gestuurd zou zijn om de zondige mensen te verlossen.

In dat geval gaat het over de Christus uit het christendom, maar dat is een bedenksel van op macht beluste priesters uit het oude Rome.

Het verhaal van de maagd met het kind is een sprookje over de werkelijkheid. En het is een waar sprookje: inderdaad brengt de werkelijkheid uit zichzelf alle verschijnselen voort en inderdaad zal er op den duur een mensheid komen die niet langer bezig is zichzelf het leven zuur te maken met uitbuiting en geweld. Dat zal een realistische mensheid zijn die zichzelf niet langer kwelt met allerlei verslavende godsdienstige onzin. Want het sprookje van de maagd met het kind is een volstrekt atheïstisch sprookje waarin duidelijk gesteld wordt dat er buiten het heelal helemaal niets is.

Voor meer informatie, zie : De maagd en het kind

De zoon van de Mens

3) Verzorgen houdt in: de belemmeringen voor een volledige ontplooiing wegnemen. Treffend is dat de evangelische mensen van destijds de Zoon van de mens (voor ons Jezus of Christus) de Geneesheer van de kosmos noemden... Een ander voorbeeld: steeds meer heeft de maatschappij te lijden onder vernielzucht en vandalisme. Normen en waarden verliezen hun functie, het respect voor de overheid en voor de regels verdwijnt. Gezien vanuit de zichzelf beschermende Onvolwassen mensheid is dat verval een kwalijke ontwikkeling die de betrekkelijke veiligheid en het welzijn aantast. Toch komt er hier iets (op uitermate negatieve wijze) voor de dag dat voor de mensen essentieel is: nihilisme. Dat wil zeggen het inzicht dat er aan de afzonderlijke dingen geen waarde gehecht kan worden, ook niet aan de gestelde regels. Het nihilisme is de bodem waarop straks de volwassen mensen met elkaar kunnen leven, maar in een Onvolwassen mensheid is het bedreigend en in veel opzichten zelfs misdadig. Vandalisme is eigenlijk een ziekelijke uiting van nihilisme dat in een infantiele wereld van normen en waarden niet uit de voeten kan, beklemd zit. Voor meer informatie, zie : De ontwikkeling van de West Europese Cultuur

NORMEN en WAARDEN: 3 Citaten uit “robot denken” van Jan Vis, filosoof.

1) “Alle rampen, zoals vandalisme, corruptie, terrorisme, maar ook alcohol- en drugsmisbruik, komen in laatste instantie voort uit de afhankelijkheid van normen die van buitenaf aan de mensen gesteld worden, vanuit de een of andere fictie omtrent hogere werkelijkheden, hetzij goden, ideologieën, denkmodellen of theorieën.”

Zie: Normen en waarden

2) “Uit het voorgaande zal duidelijk zijn dat ik niet veel op heb met normen en waardenstelsels, enerzijds omdat zij het leven in bepaalde patronen en modellen vastleggen en het daarmee beroven van haar meest wezenlijke eigenschap: vrijheid, en anderzijds omdat het patronen en modellen zijn die op den duur zullen verdwijnen. Als je dus je verwachtingen inzake de toekomst van de mensheid baseert op een dergelijke “ethiek” ben je bezig met een luchtkasteel, dat er desnoods wel steeds fraaier uit gaat zien, maar dat al met al toch een fictie is.

3) “Uiteraard kan je het denken niet afschaffen, je moet het gebruiken, of je wilt of niet! Ligt het dan niet voor de hand dat je ophoudt met vluchten, met de kop in het mystieke zand te steken, en dat je eens iets aan dat denken gaat doen? Want dat is de oorzaak van al het getob. Als kind is je al afgeleerd om na te denken. En het is je aangeleerd om gedachteloos te gaan denken, als een automaat. “

NIHILISME:

Je kunt niet nadenken over het menselijk leven en over de levensbegrippen waarmee de mensen komen als je niet eerst de positie van de mens in de kosmos kent. De eerste vraag is derhalve die naar de mens: wat is de mens en wie is de mens?

Zie : de grote vierslag ( nihilisme,anarchisme,socialisme en communisme) en nihilisme;

dat verrekte nihilisme; nihilisme en anarchisme als basis van het atheïsme

Vrijheid-1

Vrijwel zonder uitzondering zijn de gebruikelijke definities van het vrijheidsbegrip bevangen in het zichzelf beschouwen als een apart individu. Als gevolg daarvan wordt de vrijheid gezien als een bepaalde verhouding tussen de mensen. Een verhouding die van zodanige aard is dat een ieder verplicht is rekening te houden met de ander zodat er onafwendbaar een situatie van "geven en nemen" ontstaat.

De éne mens houdt zichzelf almaar in ter wille van de ander en de ander doet evenzo, ter wille van de één. Niemand is vrijuit zichzelf: de ander belet hem dat omdat hij niet eenzijdig in de verdrukking wil komen, en als hij redelijk is belet de mens het zichzelf om de ander niet teveel tot last te zijn. In het beste geval ontstaat er een evenwichtssituatie waarvan de handhaving ook nog bevorderd wordt door een voor allen geldende gedragscode die voor bepaalde gevallen bovendien in “het recht" is vastgelegd. Van hieruit is het te begrijpen dat de moderne mens als de meest redelijke norm voor zijn vrijheid stelt: mijn vrijheid houdt op waar die van de ander begint. Hoewel dit best een behoorlijke norm genoemd kan worden, zeker als het er om gaat de éne mens te beletten de ander leed te berokkenen, is het toch een zaak van voortdurende vrijheidsberoving. Het feit dat dit tot op zekere hoogte met goede bedoelingen geschiedt doet aan deze zaak niets af.

En dat het wezenlijk over beroving gaat kan een ieder aan zichzelf en aan zijn omgeving vaststellen. Wij, moderne mensen, streven naar een zo gering mogelijke beroving van elkaars vrijheid waarbij wij onbewust als vanzelfsprekendheid aanvaarden dat die beroving er is. Wij regelen en waarborgen niet elkaars vrijheid, maar elkaars onvrijheid. Hoe redelijker iemand is, hoe minder men de onvrijheid voelt. Dit komt al heel duidelijk voor de dag bij de moderne staatsinrichtingen. Kiesrecht, medezeggenschap en democratie verredelijken de onvrijheid door het te doen voorkomen dat gereglementeerde onvrijheid vrijheid is. Dat vrijwel iedereen hierin trapt komt niet doordat “de overheden" het zo listig weten te brengen (wat zij overigens wel doen!), maar doordat het geheel overeenkomt met onze eigen voorstelling van vrijheid:

Vrijheid is… Meer informatie? Zie… Eenzaamheid en onvrijheid

geven en nemen

Hoe dan ook, het karakteristieke van huwelijk en samenwonen is gelegen in het feit dat de maat bij het begrip "samen" ligt, bij de inhoud en de vorm van de relatie (de verhouding TUSSEN twee mensen), terwijl de maat logisch alleen maar kan liggen bij het ZICHZELF ZIJN van de mensen. Dit zichzelf zijn kan in een relatie niet anders dan onderdrukt worden en dat heet dan " geven en nemen “er het beste van maken " en " redelijk zijn ". En dat gebeurt ter wille van iets BUITEN jezelf; de relatie tussen jou en een ander. Omdat de maat buiten jezelf ligt kan huwelijk of samenwonen niet anders dan vervreemdend werken, je kunt daarin nooit "tot jezelf komen". Van het functioneren in… Voor meer info.

Zie: De ontwikkeling van het denken ; Vrouw en Wereld (trefwoord: geven en nemen )

en Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 09

Het ontstaan van de kosmos, t/m het slotakkoord “de mens“ :

Zie: Beweging en Verschijnsel deel 1,2 en 3

Kennis vergaren

Het begrip kennis vergaren is in onze moderne tijd danig verwaterd. In de Middeleeuwen bijvoorbeeld gingen sommige mensen naar de universiteit omdat zij kennis wilden vergaren. Zij wilden persoonlijk betrokken zijn bij de wetenschappelijke ontwikkelingen en in staat zijn de kennis te toetsen. Daarvoor moest je op de universiteit zijn. Toentertijd viel er nog wat te toetsen omdat het terrein van de wetenschap nog maar uiterst beperkt was. Tegenwoordig is dat toetsen onmogelijk geworden door de niet meer te verwerken hoeveelheid informatie en door het ontbreken van geld. Het gaat de studenten niet meer om het vertoeven bij de bron van de kennis, maar om het leggen van een maatschappelijke basis. Het gaat niet meer om kennis, maar om opleiding. En dan is het nog steeds een feit dat de universitaire opleiding de hoogste is, d.w.z. de laatste in een rijtje dat met de kleuterschool begint. Slechts een enkeling gaat het om de wetenschap zelf, maar die enkeling krijgt nauwelijks de kans om dat streven te realiseren omdat slechts bepaalde maatschappelijk relevante studies en onderzoeken gefinancierd worden. Al met al kunnen wij stellen dat er in onze, op wetenschap drijvende, moderne wereld maar heel weinig wetenschappelijkheid bestaat en maar weinig wetenschap bedreven wordt. Waar het in hoofdzaak om gaat is het overdragen, en tegenwoordig zelfs wel VERKOPEN, van kennis, met de bedoeling daarmee je voordeel te doen. Kennis, d.w.z. algemeen aanvaarde kennis, is veel geld waard en er is de laatste jaren dan ook een levendige handel in ontstaan. Het is koopwaar geworden. De wetenschappelijke kennis zal altijd een overgedragen kennis zijn, die voor de gebruikers ervan voor waar gehouden wordt. Niemand kan VOOR ZICHZELF die waarheid controleren. Dat zegt niets ten nadele van die wetenschappelijke kennis. Zo is haar karakter nu eenmaal. Het zou goed zijn als wij ons daarvan meer bewust waren, maar voorlopig drijven de mensen, in hun onvolwassenheid, nog op de overtuigingen.

Informatie uit “De ontwikkeling van de West-Europese cultuur”

Terug naar: de Homepage van Rob van Es voor méér informatie

website analysis