TREFWOORDEN " R "

RUSLAND - Informatie over de Russische , Slavische Cultuur Zoek met de trefwoorden “ Rusland , Russisch en/of Slavisch “ in de navolgende WERKEN: A1 , B2 , C3 , D4 , E5 , H8 , J10 , M13, O15 , P16 , Q17 , S19 , T20 , U21 , V22 en Zoek met de trefwoorden “ Russisch en/of Slavisch “ in de navolgende WERKEN: F6 , G7 , I9 , K11 , L12 , N14 , R18

Rusland; wat is er cultureel/menselijk aan de hand - afl.12,

Rusland-Communisme - Ieder mens heeft in een volwassen wereld recht op datgene, wat hij nodig heeft om zijn leven te leven..! zie bladw. Rusland pag. 43,

Russen ; Haat tegen de Russen en Joden-zie bladwijzers van ontwikkeling West Europese Cultuur,

Russisch volk,

Russische revolutie-1-zie bladwijzers van ontwikkeling West Europese Cultuur,

Russische revolutie-2-zie bladwijzers van ontwikkeling West Europese Cultuur,

Russische volk ; het Russische volk-zie bladwijzers van ontwikkeling West Europese Cultuur,

Russische volk ; het Russische volk-zie nr. 12,

Russische volk-zie nr. 12,

Terug naar: de Homepage van Rob van Es voor méér informatie

Verzorging en recht

“Verzorging” en “recht” zijn de twee begrippen die door de moderne staten hoog in het vaandel geschreven worden. Door niets raakt en de bevolking en de regering zozeer in verwarring als door de gedachte dat deze grondbegrippen niet tot hun recht zouden komen. De voorbeelden hiervan zijn tegenwoordig volop aanwezig. Als ik mij bepaal tot ons land dan valt het volgende op: verzet tegen de regering ontstaat als zij doormiddel van een ombuigingsplan aankondigt dat er in de sociale voorzieningen gesnoeid moet worden, maar tegen het spekken van de kassen van grote ondernemingen die nota bene hun eigen onhoudbaarheid aangetoond hebben door in de rode cijfers te geraken rijst nauwelijks verzet, terwijl het toch zonneklaar is dat bij het steunen van een onderneming vooral de inkomsten van de top veilig gesteld worden. En op straat komen alleen de arbeiders te staan. Geen noemenswaardig verzet ook tegen de peperdure aanschaf van oorlogsmateriaal waarvan toch bijna iedereen de fundamentele zinloosheid inziet.

Voor meer info zie: Waar gaat het in de mensheid nu wezenlijk om… en Beweging en Verschijnsel deel 2

Rechten en Plichten

Als de gewone mensen denken over hun cultuur in die zin dat zij er zo hun gedachten over hebben en er zich dus niet werkelijk in verdiepen, hebben die gedachten dezelfde inhoud als die van de elites. Dat is niet verwonderlijk als wij bedenken dat zij met die gedachte inhoud opgevoed zijn, vanuit die gedachte inhoud onderwijs hebben genoten en vertrouwd zijn gemaakt met de bij die inhoud behorende rechten en plichten. Het kan dan niet uitblijven dat die zaak hen meezuigt: op de een of andere manier willen zij graag ook tot een elite behoren en dat betekent dat zij zich zullen beijveren om zich van hun medemensen af te zonderen en zich boven die medemensen te stellen. Zij zullen proberen een pet op te zetten om daarmee blijk te geven van hun hogere status. En zo ontstaat er ook tussen de gewone mensen een machtsstrijd die de samenleving verdeelt en rijp maakt voor onderdrukking van bovenaf. Maar…

Voor meer info. Zie: de ontwikkeling van de west Europese cultuur – zie bladw.(4x) , Kan macht zich ten goede kere-zie bladw. , Vrouw en Wereld (bladwijzer: rechten en plichten ) en Alledaags commentaar- aflevering 10 ; Actuele Vragen-1967)-zie bladwijzers ;

De rechten van de mensen

Ten tijde van de aanvang van de moderne jaartelling breekt in de mensheid een besef van individualiteit door. De mens gaat zichzelf als 'ik' herkennen, overigens zonder daar aanvankelijk erg in te hebben. Dat is gebruikelijk bij ontwikkelingen van de diepste lagen van de cultuur. Maar, al hebben de mensen het niet in de gaten, toch kan het logischerwijs niet uitblijven dat er reacties op komen. Op zichzelf zijn die van blijvende aard. Tot op de dag van vandaag spelen die ontwikkelingen op allerlei manieren hun rol en daarbij worden zij steeds zelfbewuster. Tegenwoordig manifesteren zij zich op onmiskenbare, maar helaas vaak onaangename wijze.
Een viertal hoofdstromingen zijn in het proces van de ontwakende individualiteit te onderscheiden: zie… Alledaags commentaar- aflevering 31

En…: men wil, overigens bepaald niet zonder eigenbelang, die landen van het voormalige Oostblok en de zogenaamde Derde Wereld politiek en economisch op het peil van de Westerse wereld brengen. Dat beantwoordt mooi aan de normen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Een loffelijk streven dus...
Maar, het denken over de vraag welke weg daartoe gevolgd moet worden zit bijna autistisch beklemd in de moderne wetenschappelijke opvatting dat uitsluitend de analytisch wetenschappelijke benadering tot een aanvaardbare oplossing kan leiden.

Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 30 Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 41

De Rechtsstaat.

zie: kan macht zich ten goede keren ; en het zelfbeschikkingsrecht (trefwoord: rechtsstaat)

MACHT ( HOE ZIT DAT…? )

“de moderne westerse mensheid wordt niet bestuurd en wel omdat zij in de grond van de zaak haar eigen beweeglijkheid afwijst. Zij wordt daarentegen geregeerd, en dat wil zeggen dat zij in een patroon gedwongen wordt. Het patroon van de orde. Deze ordelijke zaak is doortrokken van macht want dat is de kracht die de dwang uitoefent. Dat is de kracht die tégen de beweeglijkheid is. Een geordende maatschappij is altijd en noodzakelijk een aangelegenheid van macht. En daar waar macht is, is ook autoriteit, d.w.z. het zich beroepen op het recht om macht uit te oefenen.”

Meer info: zie vernietiging van macht .

“Ik waag het te betwijfelen of die mensen het vraagstuk van “de macht" wel voldoende doordacht hebben. Volgens mij hebben zij getracht een oplossing te vinden met instandhouding van alle in onze denktraditie liggende factoren. Dit heeft tot gevolg dat er een oplossing uit de bus komt waarin het begrip "orde" niet doordacht is zoals het eigenlijk zou moeten. “ zie ook: een alternatief bestuur

Twee begrippen en hun relatie; ofwel VROUW , MAN en hun relatie

Om duidelijk te maken hoe wij in onze denktraditie omgaan met begrippen die onafscheidelijk met elkaar verbonden zijn en die tegelijk beide een andere betekenis hebben, kunnen wij de balans als voorbeeld nemen. En dan gaat het om de verhouding tussen de twee schalen daarvan. Die twee schalen hebben voor ons denken niets met elkaar te maken, het zijn voorwerpen die volkomen van elkaar gescheiden zijn. Maar, er is wel een "relatie" TUSSEN beide schalen: zij worden met elkaar verbonden door de arm van de balans, waaraan beide opgehangen zijn. De arm van de balans is dus iets zelfstandigs dat beide schalen verbindt, maar dat op zichzelf BUITEN beide schalen is en dat als zodanig het gedrag van de twee schalen bepaalt.

Zij gaan samen, zij laten zich gelden als bij elkaar "behorend" door een UITWENDIGE derde factor, die hen tot een soort van "eenheid" dwingt: de balans als compleet instrument. Op dezelfde wijze gaan wij in ons denken om met de begrippen "het geheel" en "de inhoud". Onwillekeurig gaan wij zoeken naar een relatie die beide begrippen kan verbinden, en dan denken wij aan een uitwendige derde factor. Een factor die "het geheel" met "de inhoud" verzoent. In het concrete geval van vrouw en man (op die twee houden wij het maar even) gaan onze gedachten uit naar allerlei relatievormen en de mogelijkheden die deze te bieden hebben. Het huwelijk is zo'n relatievorm, maar die heeft tegenwoordig aan waarde ingeboet. Je kunt denken aan wat men in de dertiger jaren in progressieve socialistische kringen als "vrije liefde" gepropageerd heeft en tegenwoordig is de Lat-relatie een voorbeeld. Steeds echter komt het er op neer dat de partners zich voegen naar de DERDE factor: de relatie, en dat beiden zich daaraan zo volledig en zo getrouw mogelijk uitleveren. In feite komen de partners zelf niet tot hun recht (dat mag "zoveel mogelijk"), maar gaat het er om dat de RELATIE tot zijn recht komt. Hoewel men zich doorgaans helemaal niet bewust is van de begrippen "het geheel" en "de inhoud", kunnen we wat dit betreft toch zeggen dat men, onbewust, die beide begrippen OP ZICHZELF gesteld heeft: de vrouw is het begrip "het geheel" en de man is het begrip "de inhoud".

En tussen die twee grootheden slaat men dan een brug, waaraan men dan als kwaliteitseis stelt dat hij beantwoordt aan de liefde. Helaas verdwijnt die "liefde" na enige tijd, zodat de partners zichzelf en elkaar verwijten gaan maken omdat alles mislukt is. Zij komen dan tot de overtuiging dat "de liefde nu eenmaal niet kan omdat wij er te egoïstisch voor zijn". Maar in feite is voor de dag gekomen dat het onmogelijk is de begrippen "het geheel" en "de inhoud" op zichzelf te stellen om ze vervolgens met elkaar te verbinden door een derde factor die voor beide grootheden maatgevend is. Vanuit dit streven kunnen het vrouwelijke en het mannelijke elkaar niet vinden, zij zullen almaar voor elkaar een raadsel zijn en in de praktijk zelfs angst en vijandschap teweeg brengen. In "De roof van het vrouwengeheim" wordt dit thema door Fokke Sierksma indringend behandeld aan de hand van restanten van oude verhalen, die nog bij natuurvolkeren voorkomen. Typerend is in elk geval de voortdurende verwarring bij de mannen die de samenhang in hun werkelijkheid kwijt zijn, en de mystiek bij de vrouwen die met hun inhoud geen raad weten omdat die ongrijpbaar blijkt te zijn. Het is namelijk zo dat de mensen in hun cultuurontwikkeling achtereenvolgens "het geheel" en "de inhoud" op zichzelf stellen, vertegenwoordigd resp. door de vrouw en door de man. Daardoor zijn er twee essentieel verschillende perioden in de geschiedenis te onderscheiden, namelijk de oudheid en de nieuwe tijd. Beide perioden vertonen de POLARITEIT van de vrouw en de man op geheel eigen wijze. Het is goed om hier even bij stil te staan omdat het ons thema wat concreter maakt. Voor meer info: zie…

solidariteit, lotsverbondenheid, saamhorigheid, verbondenheid, gemeenschapszin

a) Gewoonlijk zeggen de mensen dan dat zij zich met elkaar “verbonden” voelen en zij spreken van “solidariteit” en “saamhorigheid” om daaraan dadelijk toe te voegen op welke grond zij zich verbonden voelen. Je krijgt dan een aantal verklaringen te horen die bij nadere beschouwing niets met het begrip “samenhang” te maken hebben, maar die allemaal terug zijn te brengen tot het begrip “relatie”.

b) Wat wij doorgaans onder “verbondenheid”, “solidariteit” en “saamhorigheid” verstaan is niet wat ik bedoel met samenhang. Het is beslist noodzakelijk elke verbinding terzijde te laten.

Meer info. Zie: conditionering

liefde. Citaat uit “Trouw aan…”: Je moet je echter wel afvragen welke begrippen inhoud zijn van het begrip liefde. Ik kom dan op een tweetal begrippen, namelijk eerlijkheid en trouw. Het eerste betekent dat je voor jezelf alles laat gelden wat er te gelden heeft, dat je dus niets in jezelf verdoezelt. Dat hangt ten nauwste samen met het begrip twijfel.

Een eerlijk mens durft voor zichzelf toe te geven dat hij twijfelt.

Het tweede betekent dat je jezelf, als geheel van allerlei eigenaardigheden, zo helder mogelijk laat gelden en dat je dus niet van dat geheel afwijkt. Je verschuilt jezelf niet achter uiterlijkheden. (gebruik b.v de trefwoorden: samenhang, ruimte, liefde.)

Zie…

Relatieproblemen geven en nemen Houden van…

Eenzijdige verhoudingen : o.a. de rampspoed van de liefde

Waar komen die spanningen , wrijvingen, irritaties etc. in een relatie vandaan ?

Hoe kan ik die voorkomen ?

Bestudeer het hoofdwerk Beweging en Verschijnsel deel 1 , 2(spanningen) en 3(spanning/wrijving) , en/of

Een korte schets van de menselijke seksualiteit(zie o.a. bladwijzer: twee begrippen en hun relatie) en / of

Gedachten over ontstaan en bestaan.( zie o.a. bladwijzer: wrijving / spanning)

geven en nemen

Hoe dan ook, het karakteristieke van huwelijk en samenwonen is gelegen in het feit dat de maat bij het begrip "samen" ligt, bij de inhoud en de vorm van de relatie (de verhouding TUSSEN twee mensen), terwijl de maat logisch alleen maar kan liggen bij het ZICHZELF ZIJN van de mensen. Dit zichzelf zijn kan in een relatie niet anders dan onderdrukt worden en dat heet dan " geven en nemen “er het beste van maken " en " redelijk zijn ". En dat gebeurt ter wille van iets BUITEN jezelf; de relatie tussen jou en een ander. Omdat de maat buiten jezelf ligt kan huwelijk of samenwonen niet anders dan vervreemdend werken, je kunt daarin nooit "tot jezelf komen".

Van het functioneren in… Voor meer info. Zie: De ontwikkeling van het denken ;

Vrouw en Wereld (trefwoord: geven en nemen )

en Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 09

terechtwijzing

De maatschappij is het netwerk van relaties tussen mensen. Dat netwerk houdt van alles in, maar steeds weer geldt dat het alleen maar dan een optimale zaak kan zijn als de relaties zo natuurlijk mogelijk zijn. In die situatie zijn de mensen vrijelijk zichzelf en zij laten elkaar daarbij geheel en al met rust. Waardeoordelen, belangen en ethiek bepalen niet langer de onderlinge verhoudingen, tolerantie en redelijkheid zijn niet meer nodig omdat zo'n maatschappij door werkelijke vrijheid gekenmerkt wordt. Een gereglementeerde maatschappij daarentegen is onvermijdelijk onvrij, armoedig, bemoeizuchtig en leugenachtig. Je behoeft daarvan niet altijd last te hebben, zeker niet als zo'n maatschappij een administratief karakter heeft, zoals dat met de onze het geval is. Bedenk: het feit dat je er weinig last van hebt betekent nog lang niet dat wij in een vrije maatschappij zouden leven. Vroeger was de maatschappij vooral statisch en daardoor veel minder gereglementeerd, maar je had veel meer last van de regels en voorschriften: één stap buiten de voor jou bestemde plaats leverde onmiddellijk een terechtwijzing op. Trouwen met iemand van een andere stand of van een andere kerk werd - letterlijk - als een misstap gezien! Het woord terechtwijzing is trouwens veelzeggend: men wijst je je plaats.. .

De persoonlijke eigenaardigheden van mensen kunnen niet allemaal in een bepaalde relatie opgenomen zijn. Zoals al eerder gezegd valt er een aantal buiten. Die er buiten vallende eigenaardigheden (mogelijkheden) vallen er echter niet echt buiten, in die zin dat zij, gezien vanuit de bestaande relatie, eigenlijk helemaal niet zouden bestaan. Zij vallen er wel buiten, maar zij spelen als zodanig wel degelijk hun rol. Zou dat niet het geval zijn, dan zou de relatie op een leugen berusten. Men zou het doen voorkomen alsof die buitengesloten eigenaardigheden er helemaal niet waren! . Het getrouw jezelf zijn echter houdt het laten gelden van dat buitengeslotene nadrukkelijk in. Dat speelt dan ook een buitengewoon belangrijke rol. Datgene dat in de relatie tot zijn recht kan komen is eigenlijk nauwelijks interessant omdat dat allemaal wel in orde is. Daarentegen is het buitengeslotene in zekere zin een verstorende factor omdat hij in principe in strijd is met het ingeslotene. Dat verstorende karakter wordt bij analyse van de relatie niet erkend en dus wordt in de hulpverlening geprobeerd die verstoring doormiddel van zogenaamd redelijke afspraken en regelingen op te heffen. Daarmee wordt bij relatieproblemen de mensen nog minder de gelegenheid gegeven elkaar met rust te laten dan voordien al het geval was. Mag het dan een wonder heten dat vrijwel niemand van een relatie- therapie opknapt?

Voor meer informatie, zie: Gedachten over Ontstaan en Bestaan.

Met rust laten

De gehele werkelijkheid is doortrokken van tegenstellingen. Die moeten niet opgeheven worden, maar juist tot hun recht komen. Bij de uitspraak hebt uw vijanden lief verliest het begrip liefhebben zijn betekenis als er geen vijanden, en dus tegenstellingen, zouden zijn. Het liefhebben vooronderstelt vijanden. Het gaat er dus niet om de vijandschap op te heffen en uit te bannen, maar het gaat er om de vijand, de tegenstelling, te zien in het licht van het harmonieuze geheel: hij is er ook, hij is ook een manifestatie van de werkelijkheid en als zodanig zal ik hem met rust moeten laten, en dat geldt uiteraard wederzijds. Het begrip met rust laten betekent eigenlijk dat je de werkelijkheid laat zijn zoals ze is en dat houdt onmiddellijk harmonie in. Als je, zoals met de huidige mensheid het geval is, de werkelijkheid ziet als een verzameling afzonderlijke voorwerpen ben je niet in staat haar met rust te laten. Je bent niet in staat het bestaansrecht te erkennen van datgene dat je tegenstelling is en bijgevolg wil je die tegenstelling opheffen, hetgeen in de praktijk betekent: uitroeien. Daartoe moet je elkaar, als het over het onderlinge gedoe van de mensen gaat, voortdurend opzoeken en dat leidt telkens tot oorlogen, moord en doodslag. Uiteraard zijn het de leidende figuren die tot een oorlog aanzetten, want uit hun behoefte om macht uit te oefenen komt voort dat zij in principe niet dulden dat sommige mensen hun tegenstander zijn. Wat bij het gros van de mensen min of meer latent aanwezig is, is voor die leidende figuren een levensbehoefte en van daaruit jutten zij de mensen op ten oorlog.

Voor meer informatie: De Grote Vierslag en Gedachten over ontstaan en bestaan

RESPECT / TOLERANTIE: respect hebben voor het feit dat iemand een mening heeft zou vanzelfsprekend moeten zijn, maar respect hebben voor de inhoud van iemands mening spreekt helemaal niet vanzelf, dat is maar net hoe het valt.

Zie: het gelijk en de dialoog en de fundamentele intolerantie van de godsdiensten

Het verzamelaars- denken

Zoals gezegd leven wij in de periode van het mannelijke denken. Dat is een denken waarbij alles draait om de verzameling. Het streven is dan ook er op gericht zoveel mogelijk elementen aan de verzameling toe te voegen: in de wetenschap gaat het om het vergroten en uitbreiden van de kennis, in werkelijkheid. Weliswaar doet men het voorkomen alsof het gaat om het begrijpen van de werkelijkheid, maar als men dat al echt meent houdt het "begrijpen" toch niet meer in dan het ordenen de economie gaat het om de "groei", in de politiek gaat het om het vergroten van de macht, in de democratie om het laten meetellen van zoveel mogelijk kiezers en in het recht om het op redelijke wijze regelen van zoveel mogelijk menselijke relaties, enzovoort. Men "inventariseert" de van de gegevens, het op een rijtje zetten, een inventaris maken. Inderdaad kan men daarmee door de ruimte reizen, de atoomkern splitsen, een harttransplantatie verrichten. Maar men kan er niet de honger mee opheffen, de dreiging van een oorlog mee keren, het welzijn van de mensen bevorderen. Men DOET namelijk niet echt iets met het denken, de kennis breidt zich uit maar het denken ontwikkelt zich niet…

Voor meer info, zie: De ontwikkeling van het denken en Conditionering

Een rituele dans

Zo ontstond er onlangs een hevig tumult toen iemand, nota bene een minister, er geen doekjes om wond en het politieke gedoe beschreef als niets anders dan een verplichte rituele dans. Iedereen haastte zich om hem ter verantwoording te roepen teneinde den volke duidelijk te maken dat de politiek wel degelijk een serieus bedrijf is. Dat evenwel was op zichzelf al een deerniswekkende rituele dans...

Voor meer info. Zie: Alledaags commentaar- aflevering 39

Het zelfbeschikkingsrecht

De grenzen, die in onze cultuur door vrijwel alle mensen om zich heen getrokken worden, zijn eigenlijk ficties. Maar intussen bepalen die ficties wel het hele gedoe in het dagelijkse leven, terwijl zij bovendien een discussie als die over de euthanasie in een gigantische spraakverwarring doen uitlopen. Als mensen grenzen trekken belemmeren zij ten eerste hun eigen en andermans ontplooiing, omdat het maar tot hier toe en niet verder mag, en ten tweede maken zij de onderlinge vrijheid onmogelijk, omdat er altijd een (al of niet overbrugde) kloof tussen de éne mens en de andere blijft gapen. Daarbij komt dan ook nog dat de twee onlosmakelijk met elkaar verbonden begrippen “tot je recht komen” en “onderling samenhangen” tot van elkaar gescheiden grootheden worden teruggebracht, met als gevolg dat er een eindeloos gescharrel aan de gang is om het individuele met het sociale in evenwicht te brengen. Als ik zou zeggen: ik beslis uitsluitend zelf over mijn leven en mijn sterven, dan laat ik buiten beschouwing dat ik ook nog samenhang* met de andere mensen. Ik zie mezelf dan als een geïsoleerd wezen. Dit ligt in de lijn van ons cultuur denken.

Voor meer informatie; zie: het zelfbeschikkingsrech

Neem ook eens nota van: waar ligt de bron van al het kwaad. Klik hier

* De grondgedachte van het begrip “samenhang“ vindt u terug in het hoofdwerk Beweging en Verschijnsel.

Het Russische volk

Wetenschappelijk is er niet van een Russisch volk te spreken. Er zijn in Rusland vele volkeren. Toch wil ik dit wel doen en wel in de betekenis van, cultuurvolk, d.w.z. een grote groep van mensen in wie zich iets algemeens vertoont. Het doorbreken van de volwassenheid speelt zich af in het Russische volk. Een eigenaardigheid van dat volk is het feit dat het zich aan niets gelegen laat liggen. Het heeft zich nog nooit ergens op vastgelegd, het is nimmer bevangen geweest in enigerlei cultuur. Het is wel overheerst geweest door culturen met als laatste de westerse cultuur, maar het is er steeds vreemd aan gebleven. In één geval lijkt er een uitzondering te zijn, namelijk waar het gaat over de Grieks-orthodoxe godsdienst. Dit evenwel is, in verband met de Russische mensen, eigenlijk geen cultuur omdat er geen nadruk ligt op het uitwendige: het van buiten en boven af dwingen om zich aan cultuurnormen en waarden te onderwerpen. De Russische kerk vertoonde uiteraard wel machtstrekken, maar voor het volk ging het daarom niet. Het volk beleefde de godsdienstige inhoud als een innerlijke realiteit. Men voelde en onderging het christendom als een waarheid, die levend in de mensen aanwezig was. In het Russische volk leefde dat heel sterk, maar dat is dus iets anders dan het onderworpen zijn aan de macht van een cultuur.

Voor meer informatie: zie de ontwikkeling v/d West Europese cultuur

analytische robot denken

Steeds meer in de analytische traditie opgegroeide mensen vluchten voor hun denken - in de drugs, in de een of andere 'Here God' of in het oosten. Toch is hun onvrede met het analytische denken terecht, omdat eenzijdige analyse inderdaad op vernietiging van de werkelijkheid uitloopt. En het is ook waar dat van al die vluchtenden diegenen, die zich op het oosten richten, het best aanvoelen waar de oplossing van het probleem ligt. Maar je komt er niet uit als je klakkeloos oosterse wijsheden overneemt en ook niet als je probeert als een oosterling te gaan denken. Je denken blijft toch analytisch. Dat kan je niet afschaffen, maar…

Zie…Op de vlucht voor je eigen denken en lees verder: robot denken

Onvrede:

In de grond van de zaak is alle onvrede met onze maatschappij gevolg van een diepgeworteld wantrouwen dat de moderne mens koestert ten aanzien van zijn denken.

Zie: onvrede

Terug naar: de Homepage van Rob van Es voor méér informatie

website analysis