Waar ik het vanavond, als bijdrage van de vrijdenkers aan kerstmis, speciaal over wil hebben is het sprookje van de maagd met het kind, oftewel Maria met het kindeke Jezus.

Al 2000 jaar weten de christelijke geestelijken dat het veel eenvoudiger en overtuigender kan. Je moet je gewoon beroepen op getuigenverklaringen! En die staan in overvloed in de bijbel. Getuigenverklaringen slaan op gebeurtenissen die echt plaats gevonden hebben, althans... die suggestie wekken zij.

Voor meer info. Zie : De maagd met het kind, oftewel Maria met het kindeke Jezus.

Een banaal Kerstfeest;Wereldbouwer/Timmerman/Bethlehem/Nazareth ( 02 ) (Kinderachtig sprookje) Zie : Alledaags commentaar- nr. 30

Iets over de vrouwelijke oudheid (03 )

De oudheid stond in het teken van het vrouwelijke. Dat blijkt uit allerlei verhalen, uit de kunstzinnigheid, de wetenschap en tal van andere dingen. Maar vooral uit het feit dat de werkelijkheid als "inhoud" niet van belang was.

Met deze mannelijke werkelijkheid kon men niet uit de voeten: de samenleving bijvoorbeeld werd niet begrepen als te bestaan uit afzonderlijke, bij name te noemen, mensen. De individuen waren "verzonken" in het geheel van de samenleving. Dat geheel werd vertegenwoordigd door een vorst, die uiteraard absoluut en goddelijk was: het geheel is het enig werkelijke en het heeft niets naast zich omdat er niets anders bestaat. Meer info. Zie: Een korte schets van de menselijke seksualiteit

( Bladwijzer: vrouwelijke oudheid )

DE MAAGD EN HET KIND (04 )

In de loop der jaren heb ik er bij alle mogelijke gelegenheden op gewezen dat de Roomse Kerk ons niet alleen om de tuin leidt met volstrekt absurde voorstellingen over een aan God onderworpen werkelijkheid, maar dat zij vooral ook een gewetenloze vrouwenhaatster is. Bovendien vervalst zij aantoonbaar de geschiedenis. Zo heeft zij 2000 jaar geleden al een aan alle kanten corrupt verhaal bedacht dat ons zou moeten doen geloven dat figuren als Maria, Jezus en dergelijken, uniek zouden zijn geweest. Het wemelde er namelijk van!

Voor meer info. Zie : HET VATICAAN EN DE GODIN

DE MAAGD EN HET KIND (05 )

Ik noem één voorbeeld, dat wij allemaal kennen, namelijk dat van de "maagd Maria en haar kindje”. "Onzin", wordt er dan geroepen, "een maagd kan geen kindje krijgen en tegelijk maagd blijven, maak dat je grootje wijs!". Zou je het denken van de oudheid bestudeerd hebben, dan zou je weten dat je met een "formule" te doen hebt, een formule die overal in de oudheid voorkomt en die uitdrukking geeft aan de gedachte dat de werkelijkheid, als een vrouwelijk en moederlijk geheel gedacht, vanuit zichzelf leven voortbrengt zonder daartoe van buitenaf enigerlei vorm van "bevruchting" van node te hebben.

Voor nadere info, Zie : Hoe zit het nou met god (Bladwijzer : maagd )

'Maagd' (06 )

In wijsgerige zin echter richt het zich op het achterhalen van authentieke betekenissen, zoals bijvoorbeeld het begrip 'Magna Mater' of het begrip 'Maagd'.

Meer info: zie : Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 51

De Maagd met het Kind. (07 )

Je komt dat onder andere tegen in de vele verhalen over de Maagd met het Kind. Die maagd was zwanger door de activiteit van de geest en dus door iets dat in haarzelf aanwezig is. Weliswaar gaat het over een mannelijke zaak, maar die komt niet van buitenom in de maagd nieuw leven te verwekken. Hij is reeds permanent in haar aanwezig. Op grond daarvan kun je zeggen dat de Maagd altijd (en nooit niet) zwanger is van de geest. Altijd is zij in het bezit van haar naamloze inhoud. Die inhoud is tegelijkertijd de eeuwig actieve verwekker, zodat te concluderen is dat alles wat er is door de geest verwekt is, hetgeen overeenkomt met onze conclusie dat voor de mens de gehele werkelijkheid geestelijk is, namelijk materie als niet-materie. En filosofisch van groot belang is uiteraard het inzicht dat dit alles volstrekt nietszeggend is, en dus ook waardeloos, wezenlijk ongrijpbaar en zinloos. Meer info. Zie : Beweging en Verschijnsel deel 3 (Bladwijzer: maagd )

De maagd met het kind (08 )

Maar als je dat wel doet, dan ontdek je dat er ten tijde van het begin van onze jaartelling een bijzonder belangrijke omslag in de geschiedenis geweest is. Die omslag vond plaats nadat de culturen van de oudheid in de Griekse cultuur hun bekroning hadden gevonden, enerzijds verbeeld in de godin Afrodite en anderzijds verwoord in gnostische geschriften als de Evangeliën. Doorgaans worden deze geschriften ten onrechte in de historische lijn van de Joodse cultuur geplaatst en dus gezien als een sublimering van die cultuur. In werkelijkheid zijn zij Grieks en houden als zodanig veel méér in dan alleen maar het joodse cultuurmoment. Het cultuurbeeld van de maagd met het kind bijvoorbeeld is helemaal niet joods maar van oorsprong Indisch. De omslag in de cultuur kwam historisch voor de dag in de strijd van de Romeinen tegen de volkeren van Griekenland en Klein-Azië. Meer info. Zie : Beschrijving en Verschijnsel deel 2 (Bladwijzer: Maagd )

De maagd met het kind (09 )

Het komt tegenwoordig vaak voor dat een publicist gebruik maakt van allerlei op zichzelf juiste concrete gegevens om een fantastisch verhaal op te dissen dat op menigeen diepe indruk maakt. Dat is bijvoorbeeld het geval met het oeroude verhaal van de maagd met het kind. In grote lijnen kennen wij dat verhaal nog uit de Bijbel, maar daaruit is een aantal essentiële details verwijderd, enerzijds omdat men er later niets meer van begreep, anderzijds omdat sommige Christelijke monniken en prelaten het maar al te goed begrepen en zich onmiddellijk realiseerden dat het bekend worden van die details buitengewoon gevaarlijk zou zijn voor hun Christelijke kerk.

Meer info. : Filosofie van de Hak op de Tak nr. 3 (Bladwijzer: Maagd )

Het kind van de maagd ( 10 )

Tenslotte is daar Maria de hemelkoningin. De naam 'Maria' is eigenlijk niet goed, maar voor de westerse mens in de christelijke traditie is zij het meest herkenbaar vanwege het feit dat het om de 'moeder' van Jezus zou gaan. Zij is 'de moeder van het kind'. Waar het in dit geval werkelijk om gaat is het kind van de maagd. Dat kind is niet haar inhoud voorzover die 'vluchtig' is, maar haar inhoud voorzover die reëel is. Het is een 'wordende' inhoud, want dat kind zal eens, in de toekomst, de ware mens zijn. Die mens is geen heilige, want van een heilige is feitelijk het leven afgedacht, maar het is de mens die bij zichzelf terecht is gekomen en bij wie dus alles tot zijn recht komt. De werkelijk levende mens dus!

Meer info. Zie : Vrouw en Wereld (Bladwijzer: maagd )

een maakbare wereld ?

1. Als men spreekt van een 'maakbare wereld' is men wederom uitermate ondoordacht bezig. De mens mòet zijn eigen wereld maken en daarin heeft hij geen keuze. Hij kan er met geen mogelijkheid onderuit. De vraag naar maakbaarheid slaat derhalve nergens op.

Als men er mee bedoelt dat men zich afvraagt of men een wereld kan maken die gegrond is op de idealen, de kennis en de voorstellingen van een bepaald moment, dan moet het antwoord zonder meer ontkennend zijn. Een toekomstige wereld kan niet gemaakt worden volgens vooropgezette plannen en blauwdrukken. Niemand kan nu weten wat hij straks zal weten, noch over de dingen, noch over de kennis, noch over het leven.

2. Het wordt op het ogenblik al steeds meer duidelijk dat allerlei, op wetenschappelijk uitgedokterde blauwdrukken gebaseerde, innovaties zonder mankeren mislukken. Dat zal in de toekomst steeds vaker en op een steeds rampzaliger manier het geval zijn. Vooral in de politiek, als het over het zogenaamde regeren of besturen gaat, is het thans al een groot probleem. Nagenoeg alle nieuwe regelingen blijken in ernstige mate inefficiënt te zijn.

In tegenstelling tot wat politici en andere belanghebbenden de mensen willen wijsmaken zijn de hedendaagse mislukkingen geen incidenten die te wijten zijn aan ondeskundige overheden, maar zijn het manifestaties van de fundamentele onkunde van de managers die het voor het zeggen hebben. Die kunnen daar evenwel zelf niets aan doen. Zij kunnen nu eenmaal niet vervangen worden door kundige managers omdat het volstrekt ondenkbaar is dat die er zouden zijn. Een dergelijk management is een fictie, voortkomend uit de almaar voortgaande theoretisering van de werkelijkheid.

Voor meer info. Zie: Filosofie van de Hak op de Tak no.3 nos 586 t/m 600

Maatschappij en de samenleving Zo tegen het eind van de 20ste eeuw is er een kentering gekomen in het denken over de maatschappij en de samenleving

In het kort komt het hier op neer: het begrip 'maatschappij' heeft betrekking op het geheel van relaties tussen de verschillende individuen. Het zijn de talloze verbindingen die de mensen tussen elkaar aanleggen. Zij zijn genoodzaakt dat te doen omdat zij in de grond van de zaak ieder voor zich een volstrekt autonoom verschijnsel zijn.

Ieder mens is een absoluut geïsoleerd verschijnsel.

Tussen die verschijnselen gaapt een niet te dempen kloof. Het enige dat de mensen hieraan kunnen doen is het slaan van bruggen. Voorzover dat gelukt vormen de mensen dat omvangrijke vlechtwerk van verbindingen dat in de filosofie 'de werkelijkheid als maatschappij' heet.

Het begrip 'samenleving' slaat op een geheel ander aspect van de menselijke werkelijkheid. We hebben nu niet te doen met een vlechtwerk, maar met een structuur als van een levend weefsel.

Daarvan is de essentie dat alle elementen niet door een kloof van elkaar gescheiden zijn maar… geleidelijk in elkaar overgaan en op die manier een ondeelbaar, in zichzelf oneindig genuanceerd, geheel vormen. Het is onmogelijk om vast te stellen waar het een ophoudt en het ander begint. Dit 'ineenzijn' geldt in biologische zin voor alles wat leeft, dus voor alle organismen. Maar voor de mens geldt naast dit biologische gegeven ook nog iets intellectueels: hij weet zich één met de andere mensen. Omdat dit het geval is geldt het begrip 'samenleving'. Je kunt zeggen dat de mensheid als het ware een organisme is, een levend lichaam.

Wij vinden het vanzelfsprekend dat ons lichaam van alles nodig heeft om te kunnen blijven leven. Het moet gevoed worden, maar dat levert behalve dat leven niets op. Economisch gezien is dat voeden een volstrekt waardeloze investering, want in feite kost het leven alleen maar geld. En dat zijn zelfs letterlijk 'kosten op het sterfhuis'.
Precies zo is het gesteld met de samenleving. Er moet belangeloos in geïnvesteerd worden om haar optimaal gezond te laten zijn. Iets anders dan gezondheid leveren die investeringen niet op. Winsten en andere opbrengsten zijn er niet van te verwachten. Maar het is natuurlijk wel zo dat een gezonde samenleving onmisbaar is voor het vlechtwerk van de maatschappij.

Voor meer info, zie: Alledaags commentaar- nr. 34 ; Wat bedoelt Drs. B. Verwaayen met “IKKE en WIJ” Is dat: Ik weet me één met de andere mensen..?

Dat proces is vandaag al volop bezig en de gevolgen ervan worden steeds duidelijker zichtbaar. De kloof namelijk tussen de wereldbeschouwing van de intellectuele bovenlaag en die van de 'gewone' mensen aan de basis van de samenleving wordt op een verontrustende wijze almaar groter. Die 'gewone' mensen voelen niet meer met de zaak mee, begrijpen niet meer waarover het gaat en het kan niet uitblijven dat zij er steeds minder vertrouwen in hebben.

De wereld volgens die intellectuele voorstelling blijkt als zodanig helemaal niet te bestaan. Zo worden de mensen door moderne politici allerlei zaken in de schoenen geschoven waaraan zij zich in geen enkel opzicht schuldig maken. Frappant is bijvoorbeeld dat men het voorstelt alsof de burgers het milieu vervuilen ('Een schoon milieu begint bij onszelf'), terwijl de mensen nu juist geen keuze hebben, omdat zij het moeten doen met de producten die hen door de èchte vervuilers, de producenten, aangereikt worden!

Een ander voorbeeld betreft de zogenaamde voorlichting aan de mensen. Men vindt het nodig van allerlei voorlichting te geven, maar bij nadere beschouwing blijkt dit geen voorlichting doch iets totaal ànders te zijn. Het is namelijk indoctrinatie die met alle mogelijke slimme psychologische trucs bedreven wordt. De bedoeling ervan is de mensen zo 'op te voeden' dat zij zich zullen gaan conformeren aan de wereld van de wetenschappelijke voorstelling van de intellectuelen. Voorzover dat zo af en toe gelukt wordt dat door die intellectuelen, de managers van de bovenlaag, als vanzelfsprekend opgevat als een bewijs voor de juistheid van hun wetenschappelijk verantwoorde voorstelling.

Voor meer informatie zie: Filosofie van de hak op de tak no. 3

De kloof

De kloof tussen (A) en (B) wordt als het ware overspannen door de relatie tussen (A) en (B). Daarmee verdwijnt die kloof niet, hij wordt zelfs door die overspanning geaccentueerd! Juist doordat je de wil hebt nader tot elkaar te komen, zoals dat bij mensen het geval kan zijn, gaat de kloof als een extra grote belemmering gelden. Het zoeken van een relatie bevestigt het bestaan van de kloof en die kloof verhindert in principe het in elkaar overgaan. Het absolute niets daarvan wordt min of meer maatgevend. Het gedicht zegt: daar waren twee koningskinderen, zij hadden elkander zo lief (!); zij konden bijeen niet komen; het water was veel te diep. Dat handelt over het probleem van de relatie, die niet denkbaar is zonder een absolute kloof. Hieraan kun je overigens ook zien dat de begrippen in de filosofie geen vaste waarde kunnen hebben en zich daardoor niet lenen voor het van tevoren opstellen van een methodiek. Telkens verandert de betekenis van de begrippen, al naar gelang de situatie waarin ze optreden. Nu is bijvoorbeeld het begrip kloof of scheiding, dat aanvankelijk een nietszeggend begrip was, geworden tot een véélzeggend begrip dat een dominante rol speelt.

Voor meer informatie: Gedachten over Ontstaan en Bestaan

De samenleving is gelijk een lichaam zie : Alledaags commentaar- nr. 34

De samenleving vertoont een onaantastbare karakter binnen het materiële systeem van het leven.

Zie: Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 42 en… Voor de grondgedachte zie het hoofdwerk van Jan Vis, filosoof.

Te weten : Beweging en verschijnsel !

De heersende moderne cultuur, met haar fixatie op de economie, draait uitsluitend om de menselijke werkelijkheid als maatschappij. Dus het complex van relaties tussen de afzonderlijke mensen. Dat zijn betrekkingen die gebaseerd zijn op de kloof die er gaapt tussen de mensen. De ene mens is logischerwijs de andere niet. Intussen zijn beiden toch van elkaar afhankelijk om te overleven. Daarom moeten de mensen met elkaar afspraken maken, bijvoorbeeld wat betreft hun eigen en andermans veiligheid in de vorm van het recht. En zij moeten elkaar diensten bewijzen in de vorm van het leveren van voor het leven noodzakelijke produkten. Aan die levensbehoeften moet zo goed mogelijk voldaan worden. Dat alles behoort tot het terrein van de werkelijkheid als maatschappij. Maar voor het menselijk leven in haar volle omvang geldt veel meer dan alleen maar het regelen van de levensbehoeften. Eigenlijk is de maatschappij slechts de basis van het leven, onmisbaar weliswaar, maar toch...

Voor meer info zie: Alledaags commentaar- nr. 21

MACHT ( HOE ZIT DAT…? )

“de moderne westerse mensheid wordt niet bestuurd en wel omdat zij in de grond van de zaak haar eigen beweeglijkheid afwijst. Zij wordt daarentegen geregeerd, en dat wil zeggen dat zij in een patroon gedwongen wordt. Het patroon van de orde. Deze ordelijke zaak is doortrokken van macht want dat is de kracht die de dwang uitoefent. Dat is de kracht die tégen de beweeglijkheid is. Een geordende maatschappij is altijd en noodzakelijk een aangelegenheid van macht. En daar waar macht is, is ook autoriteit, d.w.z. het zich beroepen op het recht om macht uit te oefenen.”

Meer info: zie vernietiging van macht .

“Ik waag het te betwijfelen of die mensen het vraagstuk van “de macht" wel voldoende doordacht hebben. Volgens mij hebben zij getracht een oplossing te vinden met instandhouding van alle in onze denktraditie liggende factoren. Dit heeft tot gevolg dat er een oplossing uit de bus komt waarin het begrip "orde" niet doordacht is zoals het eigenlijk zou moeten. “ zie ook: een alternatief bestuur

De macht en de seksualiteit

Men zou kunnen denken: in de oudheid oefenden de vrouwen macht uit over de mannen en omgekeerd in het westen de mannen over de vrouwen. Dit is echter niet juist. De afbeeldingen en de verhalen uit de oudheid hebben een erg liefelijk karakter, terwijl die uit het westen steeds een sfeer van geweldaardigheid hebben: de vrouw wordt veroverd en zij wordt verleid en zij geeft zich tenslotte "gewonnen". Wat betreft deze tegenstelling moet je bedenken: het vrouwelijke behoeft over het mannelijke geen macht uit te oefenen omdat dit vluchtige mannelijke als haar permanente inhoud werd gezien. Hij was dus geen tegenstander en geen buitenstaander en hij was ook niet meer- of minderwaardig. Bovendien is het niet denkbaar dat er naast het (vrouwelijke) geheel nog iets anders bestaat. Rivaliteit en vijandigheid zijn dus uitgesloten. In het westen daarentegen wordt de inhoud op zichzelf gesteld als de zaak waarom alles draait. Nu gaat het dus om "het één en het ander". En dit betekent voor de seksualiteit dat men ten opzichte van elkaar "buitenstaanders" wordt: de één is BUITEN de ander. Het wordt nu zaak elkaar ergens " toe te krijgen". Daarbij voelt de man zich dominant omdat het gaat over het mannelijke aspect van de werkelijkheid: de inhoud. Dit heeft als noodzakelijk gevolg dat ertussen de één en de ander een machtsverhouding ontstaat, gegrond op de SCHEIDING van de één en de ander en de meerwaarde van één van die twee. Dit heeft grote gevolgen... Voor meer info, zie…

Voor een beter inzicht in de begrippen “vrouwelijk” , “mannelijk”en “inhoud”, verwijs ik u naar het hoofdwerk Beweging en Verschijnsel deel 1, 2 en 3

Investeer in jezelf, mentaal wel te verstaan.

Onderwerp: inzicht in uzelf

Bouwen wij mensen niet onze gehele persoonlijkheid op met behulp van een besef van eigenwaarde, ja zelfs van eigen meerwaarde ten opzichte van de andere mensen? En is niet ons gehele ethische, maatschappelijke, politieke en economische stelsel gebaseerd op de meerwaarde van de een ten opzichte van de ander en dus ook op de competitie en naijver tussen de mensen, alle mooie woorden over “gelijkheid” ten spijt? Mentaliteitsverandering gewenst ? Zeer zeker! Het bevordert ons leven zowel in psychische als in materiële zin ofwel toename van het welzijn van onszelf.

Laten we eerlijk zijn: het is wel degelijk een feit dat onze eigen mentaliteit in essentie niet zo bar veel verschilt van die van de regenten.

In welke richting mentaliteitsverandering? Neem nota van : “houden van” en liefde en voorts:

Citaat 2) . En de inhoud van die veiligheid is “het verzorgd zijn” en “het recht”, waarbij ik met nadruk aanteken dat het hier om een beschermingsrecht gaat. Het zou te ver voeren hierop thans uitvoerig in te gaan, maar zoveel kan ik er - voor de goede verstaander - wel over zeggen dat bij een beschermingsrecht ik veilig gesteld ben voor de ander, terwijl er werkelijk recht is als de ander veilig is voor mij. Waar gaat het in de mensheid nu wezenlijk om

En vervolgens: Het begrip 'erkenning' - Existentiële garanties - Het begrip 'zelfstandigheid' - Het begrip 'zelfgenoegzaamheid' - Wat betekent veiligheid - Voorhanden levensbehoeften - Luxe goederen. Zie: Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 07

En zie ook eens : Alledaags commentaar- nr. 34 Alledaags commentaar- nr. 19

Zie ook voor nadere informatie : Individualisme, Kapitalisme : nummers 242; 243; 244; 245; 246; 247; 248

kennis is macht:

citaat uit: Beweging en Verschijnsel deel 3. De formule a2+b2=c2 zegt absoluut niets tenzij je erbij vermeldt dat hij betrekking heeft op de zijden van een rechthoekige driehoek; de stelling van Pythagoras! Je moet kennis altijd in een context, een bepaald verband plaatsen om er iets mee te kunnen aanvangen. Het is geen wonder dat onvolwassen mensen er dan maar waarde aan gaan toekennen om er zodoende een middel tot het verwerven en handhaven van macht van te maken; kennis is macht.

Macht…Zoals ik in mijn vorige artikel over hetzelfde onderwerp al heb gezegd begint het in het huidige tijdsgewricht langzaam aan duidelijk te worden dat de mensheid op onze planeet wezenlijk niet kan leven in een stelsel van machtsverhoudingen. Meer dan ooit en op een veel grotere schaal dan ooit het geval was, verzetten grote groepen mensen zich tegen het over hen heersende machtsstelsel.

Zie: vernietiging van macht

KAPITALISME / KAPITALIST: Het veelgehoorde verhaal van de vrije markt is dan ook een sprookje. Het kapitalisme is qua ondernemen, productie en handel helemaal niet vrij, al moet toegegeven worden dat men zich heel wat permitteert als men de kans krijgt.

zie: dat verfoeilijke individualisme

DE OERCEL : ( trefwoorden : beweeglijkheden , ruimte , elementaire materie , samenhang , materie , relatie , oercel , bewustzijn , psyche , buitenwereld , wat is geest , zelfbewustzijn ).

Lees hiervoor: Beweging en Verschijnsel deel 1, 2 en 3

Meeleven

In een onvolwassen wereld bemoeien de mensen zich met elkaar. Ze vinden namelijk dat ze elkaar nodig hebben en dat ze dus elkaar van nut kunnen zijn. Ze verwachten dat nuttige dan ook van elkaar. Maar dat kan alleen maar als de één denkt dat hij buiten de Ander is, dat is voorondersteld aan het elkaar gebruiken. Om dit gebruik mogelijk te maken probeert de één de ander tot iets te dwingen en dat is de bemoeizucht die door de onvolwassen wereld heenloopt. Altijd bemoeien de mensen zich met elkaar, maar dat is heel iets anders dan het meeleven, dat voor volwassen mensen geldt. Meeleven houdt in laten leven, het leven niet belemmeren of dwingen anders te zijn dan het is. Bemoeien betekent gebruik maken van de ander en uitbuiting van de zwakke; meeleven daarentegen de ander met rust laten en de zwakke ondersteunen. Meeleven betekent ook dat er geen grenzen zijn tussen jou en mij, zodat mijn vrijheid niet ophoudt bij jou, en de jouwe niet bij mij: mijn leven is op andere wijze het jouwe...

Voor meer info. Zie: De ontwikkeling van de West-Europese cultuur

De moderne mens: Zo laat zich in de moderne mens gelden dat hij zelf zijn wereld op moet bouwen. De politici zijn dan ook volop daarmee bezig, maar : de wijze waarop dat geschiedt en de doelstellingen die daarbij gelden deugen, filosofisch gezien, niet. De mensen zijn op de verkeerde manier met het goede bezig... Hoe begrijpelijk en logisch verklaarbaar het ook is, de mensen zouden eigenlijk nergens waarde aan moeten toekennen, omdat zij wezenlijk nihilistisch zijn.

Een argument voor deze gedachte heb ik al gegeven: het toekennen van waarde doet de absolute onafhankelijkheid van de mens teniet. Je zou dat het persoonlijke argument kunnen noemen. Er is echter ook nog een universeel argument, een argument dat dus betrekking heeft op de werkelijkheid zelf. Als je namelijk aan iets waarde toekent maak je dat iets tot een bijzonderheid, een zaak die uitgelicht is uit het onderlinge verband der verschijnselen in de werkelijkheid. Je stelt die waardevolle zaak als iets dat belangrijker is dan de rest. Daarmee heb je de werkelijkheid verbroken. Voor nadere informatie: Zie… en lees ook eens: nihilisme

e rechten van de mensen

Ten tijde van de aanvang van de moderne jaartelling breekt in de mensheid een besef van individualiteit door. De mens gaat zichzelf als 'ik' herkennen, overigens zonder daar aanvankelijk erg in te hebben. Dat is gebruikelijk bij ontwikkelingen van de diepste lagen van de cultuur. Maar, al hebben de mensen het niet in de gaten, toch kan het logischerwijs niet uitblijven dat er reacties op komen. Op zichzelf zijn die van blijvende aard. Tot op de dag van vandaag spelen die ontwikkelingen op allerlei manieren hun rol en daarbij worden zij steeds zelfbewuster. Tegenwoordig manifesteren zij zich op onmiskenbare, maar helaas vaak onaangename wijze.
Een viertal hoofdstromingen zijn in het proces van de ontwakende individualiteit te onderscheiden: zie… Alledaags commentaar- nr. 31

En…: men wil, overigens bepaald niet zonder eigenbelang, die landen van het voormalige Oostblok en de zogenaamde Derde Wereld politiek en economisch op het peil van de Westerse wereld brengen. Dat beantwoordt mooi aan de normen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Een loffelijk streven dus...
Maar, het denken over de vraag welke weg daartoe gevolgd moet worden zit bijna autistisch beklemd in de moderne wetenschappelijke opvatting dat uitsluitend de analytisch wetenschappelijke benadering tot een aanvaardbare oplossing kan leiden.

Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 30 Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 41

Verschijnsel MENS

Wat de mensen tot hun culturele misdadigheid aanzet is het zelfbewuste verbreken van de verbanden in de werkelijkheid. Dat is een onvermijdelijke werkzaamheid van het zelfbewustzijn. Dus is het een puur intellectueel proces. Het zet onmiddellijk bij de geboorte van de mens op de planeet in. In dit verband is het overigens interessant te weten dat de aanvang van dit verbrekingsproces reeds aangeduid wordt in het zogenaamde paradijsverhaal van Adam en Eva. Het thema van de 'kennis van goed en kwaad' heeft hierop betrekking. Daarbij is vooral het begrip 'kennis' van cruciale betekenis. Het hele thema van de menselijke culturele misdadigheid draait hier om.
Het is een zaak van kennis. Voor meer info. , zie: Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 72

Het paradijsverhaal

We hebben gezien hoe er, met het verschijnen van de mens op de aarde, een onmogelijk geval zijn intrede deed in de natuur. Een geval waarvoor het overleven een OPGAVE bleek te zijn omdat het op geen enkele natuurlijke wijze op het leven in de natuur was toegerust. Een geval dus ook dat het moest hebben van zijn niet-natuur-zijn en dus van zijn niet-materieel geaarde kwaliteiten. Nu is het opmerkelijk dat in de overal op de wereld optredende "paradijsverhalen" een duidelijke tekening van de situatie, waarin die "eerste mens" verkeerde, werd gegeven. In de westerse christelijke cultuur kent men vooral het paradijsverhaal uit Genesis. In dat verhaal is er sprake van een gelukzalige toestand waarin de eerste mensen zich bevonden, geheel samenvallend met de hen omringende natuur, die op geen enkele wijze bedreigend was. De opgave om te overleven ontbrak dus. Die opgave wordt pas dan een realiteit als de mensen zich laten verleiden om aan "god" gelijk te worden en dus kennis te verkrijgen "omtrent goed en kwaad". Vanaf dat moment wordt het overleven een zaak die "in het zweet uws aanschijns" verwerkelijkt moet worden; de vrouwen zullen "met smart" baren en er zal "vijandschap" zijn.

Het is uit met het paradijselijke, want de "zonde" heeft zijn intrede gedaan. Het verhaal draait om het samenspel van een viertal grootheden. Ten eerste is daar de….

Voor meer informatie : als eerste De ontwikkeling van het denken

en vervolgens Vrouw en Wereld

Een mensheid zonder mensen

De plannenmakers weten precies wat goed voor je is. Zij hebben een nieuwe wereld uitgedacht, een wereld waarin alles nu eindelijk eens goed zal gaan in een, door iedereen aanvaarde, geheel nieuwe wereldorde. Omdat die zaak wetenschappelijk is uitgedacht kan hij niet anders dan lukken. Je moet namelijk vooral niet denken dat de plannenmakers die wereld zomaar even verzonnen hebben, zoals dat vroeger nogal eens het geval was bij wereldveroveraars, die trouwens zelden aandacht hadden voor de bevolking en bijna altijd alleen maar hun eigen belang najoegen. Neen, door het wetenschappelijke karakter ervan gaat het bij de nieuwe wereldorde juist om de gewone mensen, het welzijn van de gehele bevolking. Om dat verheven doel te bereiken is er een grondige wetenschappelijke studie verricht, allerlei onderzoeken zijn gepleegd en sommige denkers hebben er zelfs de filosofen op nageslagen. Voor meer info. , Zie: Een mensheid zonder mensen

Met rust laten

De gehele werkelijkheid is doortrokken van tegenstellingen. Die moeten niet opgeheven worden, maar juist tot hun recht komen. Bij de uitspraak hebt uw vijanden lief verliest het begrip liefhebben zijn betekenis als er geen vijanden, en dus tegenstellingen, zouden zijn. Het liefhebben vooronderstelt vijanden. Het gaat er dus niet om de vijandschap op te heffen en uit te bannen, maar het gaat er om de vijand, de tegenstelling, te zien in het licht van het harmonieuze geheel: hij is er ook, hij is ook een manifestatie van de werkelijkheid en als zodanig zal ik hem met rust moeten laten, en dat geldt uiteraard wederzijds. Het begrip met rust laten betekent eigenlijk dat je de werkelijkheid laat zijn zoals ze is en dat houdt onmiddellijk harmonie in. Als je, zoals met de huidige mensheid het geval is, de werkelijkheid ziet als een verzameling afzonderlijke voorwerpen ben je niet in staat haar met rust te laten. Je bent niet in staat het bestaansrecht te erkennen van datgene dat je tegenstelling is en bijgevolg wil je die tegenstelling opheffen, hetgeen in de praktijk betekent: uitroeien. Daartoe moet je elkaar, als het over het onderlinge gedoe van de mensen gaat, voortdurend opzoeken en dat leidt telkens tot oorlogen, moord en doodslag. Uiteraard zijn het de leidende figuren die tot een oorlog aanzetten, want uit hun behoefte om macht uit te oefenen komt voort dat zij in principe niet dulden dat sommige mensen hun tegenstander zijn. Wat bij het gros van de mensen min of meer latent aanwezig is, is voor die leidende figuren een levensbehoefte en van daaruit jutten zij de mensen op ten oorlog. Voor meer informatie: De Grote Vierslag en Gedachten over ontstaan en bestaan

”Met rust laten” of de mensen AANZETTEN TOT… b.v. een OORLOG?

Het begrip met rust laten betekent eigenlijk dat je de werkelijkheid laat zijn zoals ze is en dat houdt onmiddellijk harmonie in. Als je, zoals met de huidige mensheid het geval is, de werkelijkheid ziet als een verzameling afzonderlijke voorwerpen ben je niet in staat haar met rust te laten. Je bent niet in staat het bestaansrecht te erkennen van datgene dat je tegenstelling is en bijgevolg wil je die tegenstelling opheffen, hetgeen in de praktijk betekent : uitroeien. Daartoe moet je elkaar, als het over het onderlinge gedoe van de mensen gaat, voortdurend opzoeken en dat leidt telkens tot oorlogen, moord en doodslag. Uiteraard zijn het de leidende figuren die tot een oorlog aanzetten, want uit hun behoefte om macht uit te oefenen komt voort dat zij in principe niet dulden dat sommige mensen hun tegenstander zijn. Wat bij het gros van de mensen min of meer latent aanwezig is, is voor die leidende figuren een levensbehoefte en van daaruit jutten zij de mensen op ten oorlog.

( Jan Vis, filosoof )

”Met rust laten” of de mensen AANZETTEN TOT… b.v. een OORLOG?

Mohammed

Ongeveer in diezelfde tijd, enkele eeuwen na het begin van onze jaartelling, heeft Mohammed de Islam bedacht en ook dat was een intellectuele constructie, eigenlijk net zoiets als het Christendom. Alleen waren de grondslagen anders: de Islam is niet gefundeerd op oeroude en ware inzichten, maar op een verzameling volstrekt patriarchale herdersverhalen, namelijk die van het Oude Testament van de bijbel en een aantal plaatselijke godsdienstige overleveringen. Door de oppervlakkigheid van die verhalen is de Islam eigenlijk een stelsel van voorschriften. In zoverre geeft de Islam een goed beeld van het inmiddels veranderde denken in en van de mensheid, de verschuiving namelijk van het gericht zijn op het beeld naar gericht zijn op de voorstelling. Dat is in het Christendom minder direct zichtbaar omdat dit zich baseerde op de evangeliën en dat zijn inderdaad oude wijsheden, maar de wijze van denken is dezelfde…een gericht zijn op de voorstelling met als gevolg een intellectuele constructie. Overigens heeft de Islam destijds, in haar culturele bloeiperiode, heel wat filosofie opgeleverd, maar die was wezenlijk niet in de Islam gegrond. Het was een voortzetting en vooral een bestudering van de Griekse filosofie. Deze filosofie is vijf eeuwen later via Noord-Afrika en Spanje (de Moren) in het westen bekend geworden.

Voor meer info. Zie: Beweging en verschijnsel deel 2

En vervolgens: De ontwikkeling van de west europese cultuur ; De ontwikkeling van het denken , filosofie van de hak op de tak en Filosofie van de Hak op de Tak- aflevering 64

De Nederlandse monarchie afschaffen?

Als wij het voorgaande tot ons laten doordringen wordt het ons duidelijk dat bij de discussie over het eventuele afschaffen van de Nederlandse monarchie het eigenlijke probleem niet aan de orde komt. Zolang het erover gaat of de monarch vervangen moet worden door een president is men niet op een wezenlijke verandering uit. De macht spitst zich dan toch weer toe tot één punt. Bij de desbetreffende discussie in het programma denkbeeld voor de TV bleek dat ook prof. Nagel zonder meer een republiek voorstond. Met een president, waarvan dan het voordeel zou zijn dat men hem naar huis kan sturen. Afgezien van het feit dat in principe geen enkele machthebber zich naar huis laat sturen, is het alternatief van een president niet meer dan wat het is: een alternatief. De erfelijke dwaas wordt vervangen door een gekozen dwaas, net zo vol van verbeelding en hoogmoed en net zo gespeend van capaciteiten, maar in zekere zin zelfs nog gevaarlijker, omdat hij meer feitelijke macht heeft.

Het is mogelijk om de gedachte te verdedigen dat wij voorlopig een republiek zouden moeten hebben, maar dan wel een republiek zonder een staatshoofd. Het is al erg genoeg dat er een regering is die pretendeert het land te besturen. Maar waar wij ook voor zouden zijn, voor de domste oplossing: een erfelijke vorst, of voor een iets minder domme oplossing: een gekozen president, of tenslotte voor de op dit moment minst domme oplossing: een democratisch gekozen regering , in alle gevallen is het dom. Overigens gaat het niet om de vraag waar we voor of tégen zijn, maar om de vraag hoe het zit met een volk. En op de huidige trap van ontwikkeling is de vernietiging van de macht nog een onmogelijkheid. Maar gelukkig wordt het recht om macht uit te oefenen al heel wat kritischer bekeken. Voor meer info : klik hier

parlementaire democratie

Onze parlementaire democratie is een betrekkelijk redelijk antwoord op het vraagstuk van “de toekenning van macht”. Natuurlijk gaat ook deze redelijkheid - zoals met alle redelijkheid het geval is - niet verder dan hij gaat. Omdat het geen levende maar een uitgedachte zaak is kan hij slechts gerealiseerd worden door middel van woorden, redelijke woorden die gemakkelijk kunnen verbloemen wat er werkelijk aan de hand is. Een plausibel beroep op het welzijn van de staat is doorgaans voldoende om macht toebedeeld te krijgen. De zogenaamde verkiezingsstrijd is niets anders dan de poging van redelijke mensen om elkaar met goede argumenten te overtroeven teneinde te verwerven wat zij werkelijk zoeken: macht.

Voor meer info. Zie:

De Nederlandse monarchie : Het nihilisme is de enige kracht die opgewassen is tegen de remmende kracht van de macht, het is de enige kracht die de mensen kan vrijmaken van hun onderdrukking.

Zie… ( trefwoord: monarchie )

CHRISTELIJKE MORAAL: kwijten onze regeerders zich van de taak neutraal tegenover de godsdienst te staan? Dat valt helaas bitter tegen. Kennelijk begrijpen zij nog steeds niet wat het betekent dat kerk en staat gescheiden moeten zijn.Toen ook al ! Zie…

moslimfundamentalisme en moslimterrorisme

Zoals een orkaan over een continent raast, zo verplaatst zich moslimfundamentalisme en moslimterrorisme over N. Afrika, 't Midden Oosten naar Z.O. Azië en dicteren Islamieten volgens de Koran de wet in landen als Soedan, Iran en Afghanistan. Zijn zulke uitingen van fanatisme, moordzucht en onderdrukking het gevolg van het charisma van een enkele leider of ligt hieraan de structuur van De Koran en navenant van de Islam als godsdienst ten grondslag? In het hier gepresenteerde verslag krijgt de lezer antwoord op deze vragen.

DE KORAN EEN LIEFLIJKE ROMAN ? NEEN ! lees ook voor een beter begrip van de woorden godsdienst en geloof het artikel godsdienst en geloof

eigenwaarde

Bouwen zij niet hun gehele persoonlijkheid op met behulp van een besef van eigenwaarde, ja zelfs van eigen meerwaarde ten opzichte van de andere mensen? En is niet ons gehele ethische, maatschappelijke, politieke en economische stelsel gebaseerd op de meerwaarde van de een ten opzichte van de ander en dus ook op de competitie en naijver tussen de mensen, alle mooie woorden over “gelijkheid” ten spijt?

Onze waardenstelsels berusten op de analyse, het uit elkaar halen van de werkelijkheid en het vervolgens vergelijken van het ene onderdeel met het andere. Bij die vergelijking zijn onze eigen belangen de maat. Op grond van die belangen hechten wij- letterlijk - waarde aan bepaalde dingen en mensen en aan andere niet. Dat geldt ook voor de overtuigingen, de zogenaamde geestelijke zaken, de idealen, want ook die vormen wij vanuit ons eigen belang. Weliswaar beweren wij in dat geval dat het ons om het belang van de mensheid gaat, maar intussen zijn wij het toch zelf die bepalen wat het belang van de mensheid is. Het is voor ons belangrijk dat het goed komt met de mensheid, maar voor dat goede leggen wij onze eigen normen aan.

Het goede is voor een godsdienstige iets anders dan voor een vrijdenker. Dus wordt het waarde hechten aan bepaald door onze eigen geest, waarin wij ons een voorstelling maken van de werkelijkheid, zoals die volgens ons zou moeten en kunnen zijn. Het is echter de vraag of de werkelijkheid is zoals wij ons haar voorstellen.

Voor meer informatie, zie: Dat verrekte nihilisme

solidariteit, lotsverbondenheid, saamhorigheid, verbondenheid, gemeenschapszin

a) Gewoonlijk zeggen de mensen dan dat zij zich met elkaar “verbonden” voelen en zij spreken van “solidariteit” en “saamhorigheid” om daaraan dadelijk toe te voegen op welke grond zij zich verbonden voelen. Je krijgt dan een aantal verklaringen te horen die bij nadere beschouwing niets met het begrip “samenhang” te maken hebben, maar die allemaal terug zijn te brengen tot het begrip “ relatie ”.

b) Wat wij doorgaans onder “verbondenheid”, “solidariteit” en “saamhorigheid” verstaan is niet wat ik bedoel met samenhang. Het is beslist noodzakelijk elke verbinding terzijde te laten.

liefde. Citaat uit “Trouw aan…”: Je moet je echter wel afvragen welke begrippen inhoud zijn van het begrip liefde. Ik kom dan op een tweetal begrippen, namelijk eerlijkheid en trouw. Het eerste betekent dat je voor jezelf alles laat gelden wat er te gelden heeft, dat je dus niets in jezelf verdoezelt. Dat hangt ten nauwste samen met het begrip twijfel.

Een eerlijk mens durft voor zichzelf toe te geven dat hij twijfelt.

Het tweede betekent dat je jezelf, als geheel van allerlei eigenaardigheden, zo helder mogelijk laat gelden en dat je dus niet van dat geheel afwijkt. Je verschuilt jezelf niet achter uiterlijkheden. (gebruik b.v de trefwoorden: samenhang, ruimte, liefde.)

Zie…

Twee begrippen en hun relatie; ofwel VROUW , MAN en hun relatie

Om duidelijk te maken hoe wij in onze denktraditie omgaan met begrippen die onafscheidelijk met elkaar verbonden zijn en die tegelijk beide een andere betekenis hebben, kunnen wij de balans als voorbeeld nemen. En dan gaat het om de verhouding tussen de twee schalen daarvan. Die twee schalen hebben voor ons denken niets met elkaar te maken, het zijn voorwerpen die volkomen van elkaar gescheiden zijn. Maar, er is wel een "relatie" TUSSEN beide schalen: zij worden met elkaar verbonden door de arm van de balans, waaraan beide opgehangen zijn. De arm van de balans is dus iets zelfstandigs dat beide schalen verbindt, maar dat op zichzelf BUITEN beide schalen is en dat als zodanig het gedrag van de twee schalen bepaalt.

Zij gaan samen, zij laten zich gelden als bij elkaar "behorend" door een UITWENDIGE derde factor, die hen tot een soort van "eenheid" dwingt: de balans als compleet instrument. Op dezelfde wijze gaan wij in ons denken om met de begrippen "het geheel" en "de inhoud". Onwillekeurig gaan wij zoeken naar een relatie die beide begrippen kan verbinden, en dan denken wij aan een uitwendige derde factor. Een factor die "het geheel" met "de inhoud" verzoent. In het concrete geval van vrouw en man (op die twee houden wij het maar even) gaan onze gedachten uit naar allerlei relatievormen en de mogelijkheden die deze te bieden hebben. Het huwelijk is zo'n relatievorm, maar die heeft tegenwoordig aan waarde ingeboet. Je kunt denken aan wat men in de dertiger jaren in progressieve socialistische kringen als "vrije liefde" gepropageerd heeft en tegenwoordig is de Lat-relatie een voorbeeld. Steeds echter komt het er op neer dat de partners zich voegen naar de DERDE factor: de relatie, en dat beiden zich daaraan zo volledig en zo getrouw mogelijk uitleveren. In feite komen de partners zelf niet tot hun recht (dat mag "zoveel mogelijk"), maar gaat het er om dat de RELATIE tot zijn recht komt. Hoewel men zich doorgaans helemaal niet bewust is van de begrippen "het geheel" en "de inhoud", kunnen we wat dit betreft toch zeggen dat men, onbewust, die beide begrippen OP ZICHZELF gesteld heeft: de vrouw is het begrip "het geheel" en de man is het begrip "de inhoud".

En tussen die twee grootheden slaat men dan een brug, waaraan men dan als kwaliteitseis stelt dat hij beantwoordt aan de liefde. Helaas verdwijnt die "liefde" na enige tijd, zodat de partners zichzelf en elkaar verwijten gaan maken omdat alles mislukt is. Zij komen dan tot de overtuiging dat "de liefde nu eenmaal niet kan omdat wij er te egoïstisch voor zijn". Maar in feite is voor de dag gekomen dat het onmogelijk is de begrippen "het geheel" en "de inhoud" op zichzelf te stellen om ze vervolgens met elkaar te verbinden door een derde factor die voor beide grootheden maatgevend is. Vanuit dit streven kunnen het vrouwelijke en het mannelijke elkaar niet vinden, zij zullen almaar voor elkaar een raadsel zijn en in de praktijk zelfs angst en vijandschap teweeg brengen. In "De roof van het vrouwengeheim" wordt dit thema door Fokke Sierksma indringend behandeld aan de hand van restanten van oude verhalen, die nog bij natuurvolkeren voorkomen. Typerend is in elk geval de voortdurende verwarring bij de mannen die de samenhang in hun werkelijkheid kwijt zijn, en de mystiek bij de vrouwen die met hun inhoud geen raad weten omdat die ongrijpbaar blijkt te zijn. Het is namelijk zo dat de mensen in hun cultuurontwikkeling achtereenvolgens "het geheel" en "de inhoud" op zichzelf stellen, vertegenwoordigd resp. door de vrouw en door de man. Daardoor zijn er twee essentieel verschillende perioden in de geschiedenis te onderscheiden, namelijk de oudheid en de nieuwe tijd. Beide perioden vertonen de POLARITEIT van de vrouw en de man op geheel eigen wijze. Het is goed om hier even bij stil te staan omdat het ons thema wat concreter maakt.

Voor meer info: zie…

Terug naar: de Homepage van Rob van Es voor méér informatie

Naar boven

website analysis